Görəsən Kommunizm Üsul İdarəsinin şum və nəhs irslərindən yazıq Qafqaz xalqları ələlxüsus Azərbaycan Respublikası adlanan məkanın əhalisinin canı nə zaman qurtaracaq . Görün "müstəqillikdən" neçə il keçir və kommunistlərin 70 ilə yaxın qara istilası dövründən neçə il fasilə almışıq? Bu fasiləyə baxmayaraq hələ də kommunizm təfəkkürünün dağıdıcı siyasətləri və tədbirlərinin təzahürünü hətta o qara 70 illik dövr ilə müqayisədə daha kəskin şəkildə müşahidə edirik . O zaman məscidləri muzeyə , kitabxanaya yaxud hansısa zala çevirirdilərsə indi yerli-dibli dağıdır və buna qarşı çıxanları belə həbsə alır , əzişdirirlər . Dinə və etiqada dəlalət edən hər bir təzahürü yerindəcə boğmağa çalışırlar və maraqlısı bu ki vaxtilə Stalinin dəmir yumruq siyasəti nəticəsində həyata keçirilən "repressiya"da olduğu kimi bu təzyiqlər və daha doğrusu yeni "repressiya" məhz müsəlman kütləyə qarşı, ələlxüsus şiələrin əleyhinə həyata keçirilir. Dini ədəbiyyata qarşı qadağalardan tutmuş , etiqadi ayinlər əleyhinə oyunlar və məscidlərin dağıdılmasına qədər geniş vüsət alan tədbirlərin kökünü harada axtarmalıyıq? Bu sualın bəlkə heç yeri də yoxdur , çünki ata-babalar demişkən "görünən kəndə nə bələdçi?" Az. R-da baş verənlərin kimlərin xeyrinə olduğunu düşünsək daha heç bir sual işarəsi qalmaz . Hərçənd onsuz da Az. R-nın Sionist qəsbkarlar tərəfindən tapdaq altında olması heç kimə sirr deyil . Hələ bəzi tarixi faktlar Az. R. və ona oxşar digər Post Sovet məkanında yerləşən müsəlman ölkələrin sionistlərin tapdağı altında olmasının Fələstinin işğalından belə qabaqkı illərə təsadüf etdiyini göstərir. Həmin faktlara əsasən kommunizm də Nasionalizm kimi Sionizmin qondardığı oyunlardan biridir . Beləliklə Post Sovet məkanında yerləşən müsəlman ölkələrin hətta Fələstindən qabaq sionistlərin işğalı altına düşməsi fikri yersiz görünmür. Bütün bunlarla yanaşı bəzi tarixçilərin müsəlmanlara qarşı "Səlib yürüşü"-nün də Sionizmin təməl daşını qoyan yəhudilərin məkrləri nəticəsində baş verdiyi üzərindəki təkidlərini nəzərə alsaq "Qarabağ" əleyhinə ermənilər tərəfindən həyata keçirilmiş işğal siyasətinin arxasında belə sionizmin əlinin olduğuna da şübhə etməməliyik. Buna şübhə edənlərin nəzər diqqətini, sionistlərin köləsi olduğuna şübhə yeri olmayan və "Kommunizm Üsul İdarəsi"nin sürü ilə yetişdirdiyi "akademiklər", "xalq şairləri" sırasından birinin son günlərdəki "İfazatına" çəkmək istəyirəm. "Sionizmin" bəşəriyyətin başına dərd etdiyi "Kommunizm Üsul İdarəsi" tərəfindən "xalq şairi" ləqəbinə nail olmuş və hazırda Sionizmin "Erqenekon" adlı terror hörqütünə mənsubiyyəti üzə çıxan sözü gedən adam son çıxışlarından birində uca səslə bağırıb ki, " Ay canım gəlin bu "Qarabağı qoşaq Ermənistana canımız qurtarsın". * Bu əhvalat məni bu Erqenekon-çu satqın və Sionist köləsinin batmış adilə eyni adda olan məşhur satira şairi "Sabirin" "ay alan məmləkət-i Rey satıram" ** nəqəratlı şerinin yadına salır. Kaş mənim əziz oxucularım o şerə əlləri çatır və onun hansı məsələlərlə bağlı söyləndiyini bilir və elə bu gün onu bir daha oxuyur və göz yaşları axıdırdılar.Şerin bu bəndinə bir baxın: "Mağazmada tapılır hər cürə zad Cam-i-Cəm, rayət-i Key, təxt-i Qubad Gərçi bazarimi etməkdə kəsad Səy elir bir para "irani"-nəjad Lik mən baxmayıram hey satıram Ay alan! Məmləkət-i Rey satıram". Siz Allah göz yaşlarınızı gizlətməyə çalışmayın ,qoyun axsın və bunu bütün dünya duysun. Axı bir xalqın bəs hansı gününə ağlayarlar?
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
28 Şubat 2010 Pazar
26 Şubat 2010 Cuma
XOCALI SOYQIRIMINDAN 18 İL ÖTÜR (Dəhşətli soyqırım)
Xocalı soyqırımı — 1992-ci il fevralın 25-dən 26-na keçən gecə Ermənistan Silahlı Qüvvələri Rusiyanın 366-cı motoratıcı alayının iştirakı ilə Xocalı şəhərini işğal edərkən, etnik azərbaycanlılara qarşı baş vermiş soyqırım.Bu faciə Dağlıq Qarabağ münaqişəsi zamanı baş vermiş ən dəhşətli hadisələrdən biridir.1992-ci il fevralın 25-dən 26-na keçən gecə Ermənistan silahlı qüvvələri SSRİ dövründən Xankəndi (Stepanakert) şəhərində yerləşən 366-cı motoatıcı alayın zirehli texnikası və hərbi heyətinin köməkliyi ilə Xocalı şəhərini işğal etdi. Hücumdan əvvəl, fevralın 25-i axşam şəhər toplardan və ağır artilleriyadan şiddətli atəşə tutuldu. Nəticədə, fevralın 26-ı səhər saat 5 radələrində Xocalı tam alova büründü. Mühasirəyə alınan şəhərdə qalmış təqribən 2500 nəfər xocalılı Ağdam rayonunun mərkəzinə çatmaq ümidi ilə şəhəri tərk etdi. Amma bir günün içində yer üzündən silinən şəhəri tərk edən 2500 Xocalı sakinindən 613-ü düşmən gülləsinə tuş gəlib qətliamın qurbanı oldu. Bu soyqırım nəticəsində 63-ü uşaq, 106-sı qadın, 70-i qoca və qarı olmaqla - 613 nəfər Xocalı sakini qətlə yetirildi, 8 ailə tamamilə məhv edildi, 25 uşaq hər iki valideynini, 130 uşaq valideynlərindən birini itirdi. Düşmən gülləsinə tuş gəlib yaralanan 487 nəfərdən 76-sı uşaq idi. 1275 xocalılı əsir, 150 xocalılı itkin düşdü. Dövlətin və əhalinin əmlakına 1 aprel 1992-ci il tarixinə olan qiymətlərlə 5 mlrd. rubl dəyərində ziyan vurulmuşdur.Bu hadisə Azərbaycanda və qardaş Türkiyədə "Xocalı soyqırımı", "Xocalı faciəsi" kimi anılır. Ermənistanda isə bu əməliyyat "Xocalı döyüşü", "Xocalı hadisəsi" terminləri ilə ifadə olunur. Qərb və dünya mətbuatı "Xocalı qətliamı" (en. "Khojaly Massacre", fr. "Massacre de Khodjaly") terminindən istifadə etməyə üstünlük verir.Xocalı strateji hədəf kimi7000 əhalisi olan Xocalı Xankəndindən 10 km cənub-şərqdə, Qarabağ dağının sisiləsində və Ağdam-Şuşa, Əsgəran-Xankəndi yollarının üstündə yerləşir. Qarabağdakı yeganə aeroport da Xocalıdadır. Ermənilərin Xocalıya əsas maraqları da Xocalının bu cür strateji mövqeyə malik olması ilə əlaqədar idi.Xocalı əhalinin tarixən məskunlaşdığı yerdir və qədim tarixi abidələr indiyə qədər qalmaqdadır. Xocalının yaxınlığında bizim e.ə. XIV-VII əsrlərə aid edilən Xocalı-Gədəbəy mədəniyyətinin abidələri yerləşir. Burada son bürünc və ilkin dəmir dövrlərinə aid edilən dəfn abidələri - daş qutular, kurqanlar və nekropollar tapılmışdır. Həmçinin burada arxitektur abidələr - dairəvi qəbr (1356-1357-ci illər) və mavzoley (XIV əsr) vardır. Arxeoloji qazıntılar zamanı müxtəlif növ daş, bürünc, sümük bəzək əşyaları, gildən ev əşyaları və s. tapılmışdır. Tapılmış muncuq dənələrindən birində Assuriya şahı Adadnerarinin (bizim e.ə. 807-788-ci illər) adı yazılmışdır.Əhali əsasən üzümçülük, heyvandarlıq, arıçılıq və əkinçiliklə məşğul olmuşdur. Şəhərdə toxuculuq fabriki, 2 orta məktəb və 2 natamam orta məktəb var idi.Son illərdə baş vermiş hadisələrlə əlaqədar olaraq Fərqanədən (Özbəkistan) qaçqın düşmüş 54 məhsəti-türkü ailəsi, həmçinin Ermənistandan və Xankəndindən qovulmuş bəzi azərbaycanlı ailələri şəhərdə məskunlaşmışdılar.Sonralar erməni tərəfi etiraf etmişdir ki, erməni silahlı dəstələrinin əsas vəzifəsi Xocalı platsdarmının məhv edilməsi, bu məntəqədən keçən Əsgəran-Xankəndi yolunun boşaldılması, aeroportun ələ keçirilməsi idi.Faciənin icmalıXocalı 1991-cı ilin oktyabrından blokadada idi. Oktyabrın 30-dan etibarən şəhərə aparan bütün avtomobil yolları bağlanmış, yeganə nəqliyyat vasitəsi vertolyot qalmışdı.Xocalıya sonuncu vertolyot 1992-ci il yanvar ayının 28-də endi. Şuşa səmasında mülki vertolyotun vurulması və vertolyotun içindəki 40 nəfər azərbaycanlının həlak olmasıyla şəhərlə hava əlaqəsi də kəsildi. Yanvarın 2-dən şəhərə elektrik enerjisi də verilmirdi. Xocalılar ancaq öz qəhrəmanlıqları və şəhər müdafiəçilərinin cəsurluğu sayəsində yaşayır və müdafiə olunurdular. Şəhərin müdafiəsi əsasən avtomat və ov tüfəngləri ilə silahlanmış yerli özünümüdafiə dəstəsi, yerli milis qüvvələri və Milli Ordunun döyüşçülərindən təşkil olunmuşdu.Fevralın ikinci yarısından başlayaraq Xocalı erməni silahlı dəstələrinin mühasirəsinə alınmışdı və hər gün toplardan, ağır texnikadan atəşlərə, erməni dəstələrinin həmlələrinə məruz qalırdı.Xocalıya hücuma hazırlıq fevralın 25-də axşam 366-ci alayın hərbi texnikasının döyüş mövqelərinə çıxması ilə başlanılmışdı. Şəhərə hücum toplardan, tanklardan, "Alazan" tipli zenit toplardan 2 saatlıq atəşdən sonra başlandı. Xocalıya üç istiqamətdən hücum aparıldığından əhali Əsgəran istiqamətində qaçmağa məcbur olmuşdu. Tezliklə aydın olmuşdur ki, bu məkrli hiylə imiş. Naxçevanik kəndi yaxınlığında əhalinin qarşısı erməni silahlı dəstələri tərəfindən kəsilmiş və onlar gülləbarana tutulmuşlar. Qarlı aşırımlarda və meşələrdə zəifləmiş, taqətdən düşmüş insanların çox hissəsi məhz Əsgəran-Naxçevanik düzündə erməni silahlı dəstələri tərəfindən xüsusi qəddarlıqla məhv edilmişdir.Bu hadisələr regiona İran İslam Respublikasının xarici işlər naziri Əli Əkbər Vilayətinin vasitəçilik missiyası ilə səfəri günlərinə təsadüf etmişdir. O, fevralın 25-də Azərbaycanın hakimiyyət rəhbərləri ilə görüşmüş və fevralın 27-də Qarabağa, sonra isə Ermənistana səfər planlaşdırırdı. Bununla əlaqədar olaraq tərəflərin razılığı ilə fevralın 27-dən martın 1-dək üçgünlük atəşkəs elan edilmişdi. Ermənilər ona məhəl qoymadılar və vədlərinə xilaf çıxdılar.Oxşar vəziyyət fevralın 12-də Avropada Təhlükəsizlik və Əməkdaşlıq Şurasının missiyasının vəziyyətlə tanışlıq və münaqişənin tənzimlənməsi məsələrinin təhlili məqsədilə Qarabağa gəldiyi zaman da baş vermişdi. Missiyya sonra Yerevana və Bakıya səfər etməli idi. Məhz fevralın 12-də erməni silahlı dəstələri tərəfindən Şuşanın Malıbəyli və Quşçular kəndləri qarət edilmiş və yandırılmışdır, təkcə Malıbəylidə 50 nəfər öldürülmüş, yaralanmış və əsir götürülmüşdür.Həmin günlərdə Azərbaycan qüvvələri Xocalı sakinlərinin köməyinə çata bilmədi, hətta meyidlərin götürülməsi belə mümkün olmadı. Bu zaman isə ermənilər vertolyotlarla, ağ geyimli xüsusi qruplarla meşələrdə gizlənmiş insanların axtarışını aparır, aşkar edilənləri əsir götürür, işgəncələrə məruz qoyurdular.Fevralın 28-də tərkibində yerli jurnalistlərin də olduğu qrup 2 vertolyotla azərbaycanlıların həlak olduqları yerə çata bildilər. Gördükləri mənzərə hamını dəhşətə gətirdi - düzənlik cəsədlərlə dolu idi. İkinci vertolyotun havadan mühafizəsinə baxmayaraq, ermənilərin güclü atəşi altında ancaq 4 meyidi götürmək mümkün oldu. Martın 1-də yerli və xarici jurnalistlərin iştirakı ilə hadisə yerində daha da dəhşətli vəziyyət müşahidə olunmuşdur. Meyidlərin skalplarının götürülməsi, qulaqlarının və digər orqanlarının kəsilməsi, gözlərin çıxardılması, çoxsaylı bıçaq və güllə yaraları, ağır texnika ilə əzilmələr, yandırılma halları aşkar edilmişdir.Xocalı soyqırımına dair dünya mətbuatında çıxarışlar• Krua l'Eveneman jurnalı (Paris), 25 fevral 1992-ci il: Ermənilər Xocalıya hücum etmişlər. Bütün dünya eybəcər hala salınmış meyidlərin şahidi oldu. Azərbaycanlılar çoxlu sayda ölənlər barədə xəbər verirlər.• Sandi Tayms qəzeti (London), 1 mart 1992-ci il: Erməni əsgərləri minlərlə ailəni məhv etmişlər.• Faynenşl Tayms qəzeti (London), 9 mart 1992-ci il: Ermənilər Ağdama tərəf gedən dəstəni güllələmişlər. Azərbaycanlılar 1200-ə qədər cəsəd saymışlar.• Livanlı kinooperator təsdiq etmişdir ki, onun ölkəsinin varlı daşnak icması Qarabağa silah və adam göndərir.• Tayms qəzeti (London), 4 mart 1992-ci il: Çoxları eybəcər hala salınmışdır, körpə qızın ancaq başı qalmışdır.• İzvestiya (Moskva), 4 mart 1992-ci il: Videokamera qulaqları kəsilmiş uşaqları göstərdi. Bir qadının sifətinin yarısı kəsilmişdir. Kişilərin skalpları götürülmüşdür.• Faynenşl Tayms qəzeti (London), 14 mart 1992-ci il: General Polyakov bildirmişdir ki, 366-cı alayın 103 nəfər erməni hərbiçisi Dağlıq Qarabağda qalmışdır.• Le Mond qəzeti (Paris), 14 mart 1992-ci il: Ağdamda olan xarici jurnalistlər, Xocalıda öldürülmüş qadın və uşaqlar arasında skalpları götürülmüş, dırnaqları çıxardılmış 3 nəfəri görmüşlər. Bu azərbaycanlıların təbliğatı deyil, bu reallıqdır.• İzvestiya (Moskva), 13 mart 1992-ci il: Mayor Leonid Kravets: Mən şəxsən təpədə yüzə yaxın meyid gördüm. Bir oğlanın başı yox idi. Hər tərəfdə xüsusi qəddarlıqla öldürülmüş qadın, uşaq, qocalar görünürdü.• Valer aktuel jurnalı (Paris), 14 mart 1992-ci il: Bu "müxtar regionda" erməni silahlı dəstələri Yaxın Şərqdən çıxmışlarla birlikdə müasir texnikaya, o cümlədən vertolyotlara malikdirlər. ASALA-nın Suriya və Livanda hərbi düşərgələri və silah anbarları vardır. Ermənilər yüzdən artıq müsəlman kəndlərində qırğınlar törədərək Qarabağdakı azərbaycanlıları məhv etmişlər.• R. Patrik, İngiltərənin "Fant men nyus" teleşirkətinin jurnalisti (hadisə yerində olmuşdur): Xocalıdakı vəhşiliklərə dünya ictimaiyyətinin gözündə heç nə ilə haqq qazandırmaq olmaz."Memorial" hüquqmüdafiə mərkəzinin hesabatındanXocalı 1991-ci ilin payızından erməni silahlı dəstələri tərəfindən əsasən blokadaya alınmışdı, Dağlıq Qarabağdan daxili qoşunlar çıxarılandan sonra isə tam blokadada idi. 1992-ci ilin yanvarından Xocalıya elektrik enerjisi verilmirdi.1992-ci il fevralın 25-də Xocalıya erməni silahlı dəstələrinin hücumu başlandı.Hücumun iştirakçılarıHücumda zirehli texnikanın - zirehli maşınların, piyadaların döyüş maşınlarının və tankların dəstəyi ilə Artsaxın Milli Azadlıq Ordusunun (AMAO) hissələri iştirak edirdi.Bundan başqa bütün Xocalı qaçqınlarının söylədiklərinə görə şəhərə hücumda 366-cı alayın hərbiçiləri də iştirak edirdi, hətta onlardan bəziləri şəhərə də girmişlər.Hücumun gedişatıXocalı fevralın 25-də saat 23-dən toplardan atəşə tutulmağa başlanmışdır. İlk növbədə yaşayış massivində yerləşən kazarma və müdafiə nöqtələri dağıdılmışdı. Piyada hissələr şəhərə fevralın 26-sı saat 1-4 arası girmişdir.Sonuncu müdafiə nöqtəsi saat 7-də məhv edilmişdir. Şəhərin gülləbaranı nəticəsində dinc əhalinin müəyyənləşdirilməmiş miqdarda əmlakı dağılmışdır.Əhalinin çıxması üçün azad dəhlizAğdam və Bakıda Memorialın müşahidəçiləri Xocalıya hücum zamanı şəhəri tərk etmiş 60 nəfərlə sorğu-sual etmişlər. Soruşulanlardan ancaq biri söyləmişdir ki, dəhliz barədə məlumatı olmuşdur. Azad dəhlizlə qaçan əhali Azərbaycanın Ağdam rayonuna qovuşan ərazidə atəşə tutulmuşdur və nəticədə coxlu sayda insan həlak olmuşdur.Şəhərdə qalmış əhalinin müqəddəratıŞəhər erməni silahlı dəstələri tərəfindən zəbt ediləndə orada 300 dinc əhali, o cümlədən 86 məshəti-türkü qalmışdı. Hər iki tərəfdən alınmış məlumata əsasən, 1992-ci il martın 3-də Azərbaycan tərəfinə Xocalı şəhərində və Ağdam yolunda əsir götürülmüş 700-ə qədər Xocalı sakini təhvil verilmişdir. Onların əsas hissəsini qadınlar və uşaqlar təşkil edirdi.Əsir düşmüş əhali və Xocalı müdafiəçilərinin saxlanılma şəraitiMüvəqqəti saxlanılma izolyatorunun rəisi mayor Xaçaturyan əsirlərlə hətta bir neçə dəqiqəlik təklikdə danışmağa icazə verməmişdir.Xocalı sakinlərinin əmlakıŞəhərdən qaçan Xocalı sakinləri hətta zəruri əşyaları belə götürə bilməmişdilər. Erməni silahlı qüvvələrinin Xocalıdan çıxardıqları sakinlər də əmlaklarından heç nə götürməmişdilər. Memorialın müşahidəçiləri şəhərdə azğın, heç nə ilə qarşısı alınmayan soyğunçuluğun şahidi olmuşlar. Şəhərdə qalan əmlak Stepanakert (Xankəndi) və yaxınlıqdakı yaşayış məntəqələrinin əhalisi tərəfindən daşınırdı. Çox evlərin darvazalarında onların yeni sahiblərinin adları yazılmışdır.Alınmış məlumatların qiymətləndirilməsiXocalının zəbt olunması üzrə həyata keçirilmiş hərbi əməliyyat zamanı şəhərin dinc əhalisinə qarşı kütləvi zorakılıq törədilmişdir. Azad dəhliz barədə məlumat Xocalının əhalisinin çoxuna çatdırılmamışdır.Azad dəhliz və onun yaxınlığındakı ərazidə dinc əhalinin kütləvi qırğınına hec bir cəhdlə haqq qazandırmaq olmaz.Xocalıya hücumda Rusiya ordusunun 366-cı motoatıcı alayının hərbiçiləri iştirak etmişdir.Memorial hüquq müdafiə mərkəzi təsdiq edir ki, Xocalıya hücum zamanı erməni silahlı dəstələrinin dinc əhaliyə qarşı hərəkətləri Cenevrə konvensiyasına, həmçinin Ümumdünya İnsan Haqları Bəyannaməsinin (BMT-nin Baş Assambleyası 10.12.1948-ci ildə qəbul etmişdir) aşağıdakı maddələrinə kobud qaydada ziddir:• Maddə 2. Hər bir şəxs dilindən, ... dinindən, ... milliyyətindən və digər səbəbdən, fərq qoyulmadan bu Bəyannamədə təsbit olunmuş bütün hüquq və azadlıqlara malik olmalıdır.• Maddə 3. Hər kəsin yaşamaq, azadlıq və şəxsi toxunalmazlıq hüququ vardır.• Maddə 5. İnsan ləyaqətini alçaldan, insaniyyətlikdən kənar və qəddar hərəkətlər qadağandır.• Maddə 9. Özbaşına həbslər, saxlanılmalar və ya qovulmalar qadağandır.• Maddə 17. Hər bir insanın əmlaka malik olma hüququ vardır və insanın əmlakdan özbaşına məhrum edilməsi qadağandır.Silahlı dəstlərin hərəkətləri Fövqəladə vəziyyətlərdə və hərbi münaqişələr zamanı qadınların və uşaqların müdafiəsi Bəyannaməsinə (BMT-nin Baş Assambleyası 14.12.1948-cü ildə qəbul etmişdir) tam ziddir.Hadisələrin şahidləriQaradağlı sakini, hadisələrin şahidi İlqar Əliyevin açıqlaması:“Ermənilər Qaradağlını tutandan sonra əsir və girov götürdükləri kənd sakinlərindən 33 nəfərini öldürdülər. Sonra öldürdükləri qadın və uşaqların cəsədlərini kənd yaxınlığındakı Bəylik bağı adlanan yerdə “silos” quyusuna töküb, üzərini torpaqladılar.” "...ermənilər kənd sakinlərini güllələyir, hələ ölməmiş adamları isə quyuya doldururdular."“Mənimlə birlikdə yüzdən artıq Qaradağlı kənd sakini girov götürülmüşdü. Yolda dəhşətli işgəncələrlə qarşılaşdıq. Ermənilər iki kənd sakininin başını toxmaqla yararaq, onları əzabla öldürdülər. Bizi əvvəlcə Lingin kəndinə gətirdilər. Orada üç nəfəri, Malıbəylidə isə 12 nəfəri güllələdilər. Malıbəylidə hamını maşınlardan töküb, piyada Xankəndinə qədər apardılar. Yol boyu ermənilərin təhqirləri ilə qarşılaşırdıq”.İ. Əliyev Xankəndidə yerləşən həbsxanada 8 Qaradağlı sakininin acından öldüyünü vurğulayıb:“Ermənilər fevralın 26-da Xocalını işğal edəndə Xankəndidə həbsxanada idim. Həmin gün ermənilər yüzdən artıq adamı bu həbsxanaya gətirdilər. Sonra bildim ki, onlar Xocalı sakinləridir və bu şəhər də işğal olunub. Səhəri gün gözümün qabağında 60-a yaxın Xocalı sakininin başını kəsdilər. Onların arasında uşaq və qadınlar da var idi”.Qaradağlı sakini Oruc Əliyev də kənd işğal olunduqdan sonra şahidi olduğu işgəncə və qətliamlar haqda danışıb:“Məni fevralın 17-də əsir götürdülər. Yolda qohumlarımın yarısını öldürdülər. Xankəndidəki həbsxanada isə dişlərimi zorla çəkdilər”. O, əsirlikdə olduğu müddətdə ermənilər tərəfindən hər gün döyüldüyünü və işgəncəyə məruz qaldığını deyib:“Həmin il martın 17-də Allahverdi Bağırovun köməkliyi ilə dəyişdirildim. Beynəlxalq Qırmızı Xaç Komitəsinin nümayəndələri həmin günə qədər bir dəfə də olsun xəstəxanaya gəlmədilər”.“Ermənilər sağlam azərbaycanlı əsir və girovların daxili orqanlarını satırdılar. Bunu əvvəlcədən tanıdığım ermənilər mənə demişdi”.O. Əliyevin sözlərinə görə, Qaradağlının alınması əməliyyatına və orada baş verən qətliamlara Ermənistan prezidenti Robert Köçəryan rəhbərlik edib. O, bunu Əsgəranda xəstəxanada yatarkən eşitdiyini söyləyib.Ermənilərdən etiraflarQarabağ hadisələrinin iştirakçışı, ermənilərin ən çox sevdiyi ideoloqlarından biri yazıçı - şair Zori Balayan "Ruhumuzun dirçəlişi" adlı kitabında 1992-ci ilin 26 fevralında Xocalıda törətdikləri soyqırım haqqında yazır:"Biz Xaçaturla ələ keçirdiyimiz evə girərkən əsgərlərimiz 13 yaşlı bir türk uşağını pəncərəyə mismarlamışdılar. Türk uşağı çox səs-küy salmasın deyə, Xaçatur uşağın anasının kəsilmiş döşünü onun ağzına soxdu. Daha sonra 13 yaşındakı türkün başından, sinəsindən və qarnından dərisini soydum. Saata baxdım, türk uşağı 7 dəqiqə sonra qan itirərək dünyasını dəyişdi. Ruhum sevincdən qürurlandı. Xaçatur daha sonra ölmüş türk uşağının cəsədini hissə-hissə doğradı və bu türklə eyni kökdən olan itlərə atdı. Axşam eyni şeyi daha 3 türk uşağına etdik. Mən bir erməni kimi öz vəzifəmi yerinə yetirdim. Bilirdim ki, hər bir erməni hərəkətlərimizlə fəxr duyacaq". Daha bir erməni müəllif, hazirda Livanda məskunlaşmış yazıçı-jurnalist David Xerdiyan Xocalıda ermənilərin Azərbaycan türklərinin başına gətirdikləri müsibətləri "Xaç uğrunda" kitabında fəxrlə xatırlayır. "Xaç uğrunda" kitabının 19-76-cı səhifələrində Xocalı soyqırımından yazır:"Səhərin soyuğunda biz Daşbulaq yaxınlığındakı bataqlıqdan keçmək üçün ölülərdən körpü düzəltməli olduq. Mən ölülərin üstünə getmək istəmədim. Bunu görən podpolkovnik Ohanyan mənə işarə etdi ki, qorxmayın. Mən ayağımı 9-11 yaşlı qız meyidinin sinəsinə basıb addımlamağa başladım. Mənim ayaqlarım və şalvarım qan içində idi. Və mən beləcə 1200 meyidin üstündən keçdim". "Martın 2-də "Qaflan" erməni qrupu (meyitləri yandırmaqla məşğul olurdu) 2000-ə yaxın alçaq monqolun (türklərin) cəsədlərini toplayıb ayrı-ayrı hissələrlə Xocalının 1 km-liyində yandırdı. Axırıncı yük maşınında mən başından və qollarından yaralanmış təxminən 10 yaşlı bir qız uşağını gördüm. Diqqətlə baxanda gördüm ki, o yavaş-yavaş nəfəs alır. Soyuq, aclıq və ağır yaralanmasına baxmayaraq, o hələ də sağ idi. Ölümlə mübarizə aparan bu uşağın gözlərini mən heç vaxt yaddan çıxarmayacam. Sonra Tiqranyan familiyalı bir əsgər onun qulaqlarından tutub artıq üzərinə mazut tökülmüş cəsədlərin içərisinə atdı. Daha sonra onları yandırdılar. Tonqaldan ağlamaq və imdad səsləri gəlirdi". 366-cı alayBu alay Şuşa və Xocalının, Azərbaycanın kəndlərinin atəşə tutulmasında dəfələrlə iştirak etmişdir. Alaydan qaçmış hərbiçilərin ifadələri bu faktları sübut edir və hərbi hissənin şəxsi heyətinin mənəvi durumu və münasibətləri haqqında təsəvvür yaradır. 366-ci alayın təcili surətdə Xankəndidən çıxarılması da bu alayın Xocalı hadisələrində iştirakını sübut edir.Hərbi hissənin komanda heyətinin mənəviyyatsızlığı o həddə çatmışdır ki, güya əhalinin müqaviməti ilə rastlaşdıqlarına görə alayın sərbəst çıxarılmasını təmin edə bilmədilər. Bu məqsədlə Gəncədə yerləşən desant diviziyasının qüvvələri cəlb edilməli oldu. Ancaq bu qüvvələr gələnədək alayın 103 nəfər, əsasən ermənilərdən ibarət olan və qırğında iştirak etmiş hərbçı əmrə tabe olmaqdan boyun qaçıraraq Qarabağda qaldılar. Alayın komandanlığının cinayət sövdələşməsi və alayın çıxarılmasına məsul olan digər şəxslərin məsuliyyətsizliyi nəticəsində hərbi texnikanın bir hissəsi, o cümlədən zirehli texnika ermənilərə təhvil verildi.Xocalı soyqırımında iştirak etmiş ermənilərin və onların köməkçilərinin hərəkətləri insan haqlarının kobud pozulması, beynəlxalq hüquqi aktların - Cenevrə konvensiyası, Ümumdünya İnsan Haqqları Bəyannaməsi, vətəndaş və siyasi hüquqlar barədə Beynəlxaq Sazış, Fövqəladə vəziyyətlərdə və hərbi münaqişələr zamanı qadınların və uşaqların müdafıəsi Bəyannaməsinə məhəl qoyulmamasıdır.Azərbaycan Milli Məclisi (Parlamenti) hər il fevralın 26-nı "Xocalı soyqırımı günü" elan etmişdir. Hər il fevralın 26-da saat 17.00-da Azərbaycan xalqı Xocalı soyqırımının qurbanlarının xatirəsini yad edir.
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
25 Şubat 2010 Perşembe
TÜRKİYƏ PARLAMENTINUN SƏDRİ: “XOCALI FACİƏSİ DÜNYA İCTİMAİYYƏTİ TƏRƏFİNDƏN TANINMALIDIR” (Soyqırım)
Ankara şəhərində Türkiyə Böyük Millət Məclisinin (TBMM) Mədəniyyət Mərkəzinin binasında “Xocalıya Ədalət” kampaniyası çərçivəsində İslam Konfransı Gənclər Forumunun (İKGF) təşəbbüsü ilə Türkiyədə nəşr etdirilən “Qarabağ: suallar və faktlar” kitabının təqdimat mərasimi keçirilib.
Məlumata görə, Ermənistan-Azərbaycan Dağlıq Qarabağ probleminin tarixi, geosiyasi, hüquqi və mədəni aspektlərini özündə əks etdirən kitab Azərbaycanın tanınmış alimləri və ekspertləri tərəfindən yazılıb. İKGF-nin Türkiyə deputatları ilə birgə təşkil etdiyi bu tədbirdə TBMM-in sədri Mehmet Əli Şahin çıxış edib. Mehmet Əi Şahin çıxışında Xocalı faciəsinin dünya ictimaiyyəti tərəfindən tanınmasının vacibliyini xüsusilə vurğulayıb. O, İKGF Mədəniyyətlərarası Dialoq üzrə Baş Koordinatoru Leyla Əliyevaın təşəbbüsü ilə irəli sürülən “Xocalıya ədalət” beynəlxalq kampaniyanın fəaliyyətini yüksək qiymətləndirərək, Xocalı qırğınının dünya ictimaiyyətinə çatdırılması üçün xarici ölkələrdə Türkiyə və Azərbaycan icmalarının birgə səylərinin gücləndirilməsinin vacibliyini diqqətə çatdırıb.“Qarabağ: suallar və faktlar” kitabının təqdimat mərasimində Türkiyə parlamentinin deputatları Cünyed Yüksəl, Azərbaycan-Türkiyə Parlamentlərarası Dostluq Qrupunun sədri Mustafa Kabakçı, qondarma erməni soyqırımı üzrə tarixçi professor Yusif Halacoğlu, Azərbaycanın Türkiyədəki səfiri Zakir Həşimov çıxış ediblər. Türkiyəli deputatlar öz çıxışlarında kitabın ölkə ictimaiyyətinin Qarabağ münaqişəsi haqqında ətraflı və obyektiv məlumat ala biləcəklərinə ümid etdiklərini bildiriblər. Tədbirin sonunda mart ayının 2-sinə qədər davam edəcək kampaniyanın 1 illik fəaliyyətini əks etdirən “Xocalıya ədalət” fotosərgisinin açılışı olub. Tədbir Türkiyənin aparıcı KİV-ləri tərəfindən işıqlandırılıb.Qeyd edək ki, İKGF-nin Mədəniyyətlərarası Dialoq üzrə Baş Koordinatoru Leyla Əliyevanın təşəbbüsü ilə irəli sürülən “Xocalıya Ədalət” kampaniyasına 2009-cu ilin fevralında start verilmişdir və hal hazırda 30 dan artıq ölkədə yüzlərlə könüllünun iştirakı ilə uğurla davam etdirilməkdədir. Kampaniyanın məqsədi beynəlxalq ictimaiyyətin Xocalı faciəsi ilə bağlı məlumatlandırılması, faciəyə beynəlxalq aləmdə mənəvi-siyasi qiymət verilməsi və beynəlxalq səviyyədə anılmasını təmin etməkdir. Kampaniyanın beynəlxalq əlaqələdirilməsi www.justiceforkhojaly.org saytı vasitəsilə aparılır.
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
Məlumata görə, Ermənistan-Azərbaycan Dağlıq Qarabağ probleminin tarixi, geosiyasi, hüquqi və mədəni aspektlərini özündə əks etdirən kitab Azərbaycanın tanınmış alimləri və ekspertləri tərəfindən yazılıb. İKGF-nin Türkiyə deputatları ilə birgə təşkil etdiyi bu tədbirdə TBMM-in sədri Mehmet Əli Şahin çıxış edib. Mehmet Əi Şahin çıxışında Xocalı faciəsinin dünya ictimaiyyəti tərəfindən tanınmasının vacibliyini xüsusilə vurğulayıb. O, İKGF Mədəniyyətlərarası Dialoq üzrə Baş Koordinatoru Leyla Əliyevaın təşəbbüsü ilə irəli sürülən “Xocalıya ədalət” beynəlxalq kampaniyanın fəaliyyətini yüksək qiymətləndirərək, Xocalı qırğınının dünya ictimaiyyətinə çatdırılması üçün xarici ölkələrdə Türkiyə və Azərbaycan icmalarının birgə səylərinin gücləndirilməsinin vacibliyini diqqətə çatdırıb.“Qarabağ: suallar və faktlar” kitabının təqdimat mərasimində Türkiyə parlamentinin deputatları Cünyed Yüksəl, Azərbaycan-Türkiyə Parlamentlərarası Dostluq Qrupunun sədri Mustafa Kabakçı, qondarma erməni soyqırımı üzrə tarixçi professor Yusif Halacoğlu, Azərbaycanın Türkiyədəki səfiri Zakir Həşimov çıxış ediblər. Türkiyəli deputatlar öz çıxışlarında kitabın ölkə ictimaiyyətinin Qarabağ münaqişəsi haqqında ətraflı və obyektiv məlumat ala biləcəklərinə ümid etdiklərini bildiriblər. Tədbirin sonunda mart ayının 2-sinə qədər davam edəcək kampaniyanın 1 illik fəaliyyətini əks etdirən “Xocalıya ədalət” fotosərgisinin açılışı olub. Tədbir Türkiyənin aparıcı KİV-ləri tərəfindən işıqlandırılıb.Qeyd edək ki, İKGF-nin Mədəniyyətlərarası Dialoq üzrə Baş Koordinatoru Leyla Əliyevanın təşəbbüsü ilə irəli sürülən “Xocalıya Ədalət” kampaniyasına 2009-cu ilin fevralında start verilmişdir və hal hazırda 30 dan artıq ölkədə yüzlərlə könüllünun iştirakı ilə uğurla davam etdirilməkdədir. Kampaniyanın məqsədi beynəlxalq ictimaiyyətin Xocalı faciəsi ilə bağlı məlumatlandırılması, faciəyə beynəlxalq aləmdə mənəvi-siyasi qiymət verilməsi və beynəlxalq səviyyədə anılmasını təmin etməkdir. Kampaniyanın beynəlxalq əlaqələdirilməsi www.justiceforkhojaly.org saytı vasitəsilə aparılır.
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
İRAN SƏFİRİ SƏFİRLİYİN YENİ BİNASINDA MƏTBUAT KONFRANSI KEÇİRDİ (İctimai)
İran Dağlıq Qarabağ probleminin həllində yeni vasitəçi bir ölkə olaraq Azərbaycanın xeyrinə, yəni Azərbaycanın ərazi bütövlüyünün tanınması çərçivəsində vasitəçilik edəcək.
“İran İslam Respublikası Dağlıq Qarabağ probleminin həllində yeni vasitəçi bir ölkə oldu.” Bunu İranın Azərbaycandakı səfiri Məhəmməd Baqir Bəhrami dünən keçirdiyi mətbuat konfransında söyləyib. Son zamanlar İran Azərbaycan arasında münasibətlərin yeni mərhələsinin başlamasından danışan səfir buna misal olaraq əvvəlcə Azərbaycanın Xarici İşlər Naziri Elmar Məmmədyarovun və bunun ardınca Azərbaycan Parlamentinin Spikeri Oktay Əsədovun İrana olan yüksək səviyyəli səfərlərini vurğuladı. Bundan əlavə İranın da bir çox rəsmilərinin Azərbaycana səfər etdiyini qeyd edən səfir bildirdi ki, bu qarşılıqlı səfərlər Azərbaycanla İran arasında münasibətlərin yeni bir mərhələsinin başlanğıcıdır. Bütün bu səfərlərin nəticəsidir ki, İran Dağlıq Qarabağ probleminin həllində yeni vasitəçi bir ölkə olaraq Azərbaycanın xeyrinə, yəni Azərbaycanın ərazi bütövlüyünün tanınması çərçivəsində vasitəçilik edəcək. Azərbaycan müstəqillik qazanan gündən İran bir qonşu dövlət olaraq bu dövlətin ərazi bütövlüyünü tanıyıb və ona hörmətlə yanaşıb. İranın vasitəçi rolu oynamağının 2-ci bir səbəbi budur ki, artıq 17 ildir Minsk qrupu bu məsələ ilə əlaqədar çalışır, lakin bu günə kimi heç bir müsbət addım atılmamışdır. Səbəbi açıqlanmır və məlum deyil ki, qəsdən belə laqeyd yanaşırlar, yoxsa bacarmırlar. Bütün bunlara görə İran regionda və beynəlxalq münasibətlərdə olan öz nüfuzundan, qüdrətindən istifadə edərək sözügedən məsələyə yardım etmək istəyir. İranın bu vasitəçiliyi də İlham Əliyevin razılığı ilədir.Səfir Məhəmməd Baqir Bəhrami son dezinformasiya nəticəsində yayılan yalan məlumatları, yəni İranda Təbriz konsulluğu qarşısında Azərbaycan bayrağının yandırılması məlumatını rəsmi olaraq İran dövləti adından təkzib etdi və israrla bildirdi ki, belə bir şey olmayıb. Həmçinin o bildirdi ki, kiminsə əlində bununla əlaqədar fakt varsa bizə təqdim etsin, ondan sonra biz ölçü götürərik. İrandan Ermənistana qaz kəmərinin çəkilməsi barədə suala isə səfir belə cavab verdi: “ Bizim Ermənistanla hər hansı bir əlaqəmiz regionun sülh içində yaşaması üçündür.” Sonda səfir “Xocalı soyqırımı” ilə əlaqədar ölkəmizə başsağlığı vermiş və bir qardaş müsəlman dövləti kimi narahat olduğunu bildirmişdir.
Cavid Umudlu
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
“İran İslam Respublikası Dağlıq Qarabağ probleminin həllində yeni vasitəçi bir ölkə oldu.” Bunu İranın Azərbaycandakı səfiri Məhəmməd Baqir Bəhrami dünən keçirdiyi mətbuat konfransında söyləyib. Son zamanlar İran Azərbaycan arasında münasibətlərin yeni mərhələsinin başlamasından danışan səfir buna misal olaraq əvvəlcə Azərbaycanın Xarici İşlər Naziri Elmar Məmmədyarovun və bunun ardınca Azərbaycan Parlamentinin Spikeri Oktay Əsədovun İrana olan yüksək səviyyəli səfərlərini vurğuladı. Bundan əlavə İranın da bir çox rəsmilərinin Azərbaycana səfər etdiyini qeyd edən səfir bildirdi ki, bu qarşılıqlı səfərlər Azərbaycanla İran arasında münasibətlərin yeni bir mərhələsinin başlanğıcıdır. Bütün bu səfərlərin nəticəsidir ki, İran Dağlıq Qarabağ probleminin həllində yeni vasitəçi bir ölkə olaraq Azərbaycanın xeyrinə, yəni Azərbaycanın ərazi bütövlüyünün tanınması çərçivəsində vasitəçilik edəcək. Azərbaycan müstəqillik qazanan gündən İran bir qonşu dövlət olaraq bu dövlətin ərazi bütövlüyünü tanıyıb və ona hörmətlə yanaşıb. İranın vasitəçi rolu oynamağının 2-ci bir səbəbi budur ki, artıq 17 ildir Minsk qrupu bu məsələ ilə əlaqədar çalışır, lakin bu günə kimi heç bir müsbət addım atılmamışdır. Səbəbi açıqlanmır və məlum deyil ki, qəsdən belə laqeyd yanaşırlar, yoxsa bacarmırlar. Bütün bunlara görə İran regionda və beynəlxalq münasibətlərdə olan öz nüfuzundan, qüdrətindən istifadə edərək sözügedən məsələyə yardım etmək istəyir. İranın bu vasitəçiliyi də İlham Əliyevin razılığı ilədir.Səfir Məhəmməd Baqir Bəhrami son dezinformasiya nəticəsində yayılan yalan məlumatları, yəni İranda Təbriz konsulluğu qarşısında Azərbaycan bayrağının yandırılması məlumatını rəsmi olaraq İran dövləti adından təkzib etdi və israrla bildirdi ki, belə bir şey olmayıb. Həmçinin o bildirdi ki, kiminsə əlində bununla əlaqədar fakt varsa bizə təqdim etsin, ondan sonra biz ölçü götürərik. İrandan Ermənistana qaz kəmərinin çəkilməsi barədə suala isə səfir belə cavab verdi: “ Bizim Ermənistanla hər hansı bir əlaqəmiz regionun sülh içində yaşaması üçündür.” Sonda səfir “Xocalı soyqırımı” ilə əlaqədar ölkəmizə başsağlığı vermiş və bir qardaş müsəlman dövləti kimi narahat olduğunu bildirmişdir.
Cavid Umudlu
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
İRANIN QARABAĞIN HƏLLİNDƏ ADDIMLAR ATMASINI RƏSMİ BAKI TƏSDİQ ETDİ (Region)
Azərbaycan Xarici İşlər Nazirliyinin mətbuat katibi Elxan Poluxov İran səfiri Məhəmməd Bagir Bəhraminin “İran Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin həllinə yardım etməyə başlayıb” fikirlərini APA-ya şərh edib. O burada təəccüblü bir şey olmadığını deyib: “Burada yeni heç bir şey yoxdur. İranın Azərbaycanla sərhədi var. Bildiyiniz kimi bu sərhədin bir hissəsinə hal-hazırda Azərbaycan tərəfindən nəzarət edilmir. Və İran regionda tezliklə sülh və əmin-amanlığın bərpa olunmasında, bu sərhədlərə nəzarətin Azərbaycana qaytarılmasında maraqlı olardı. Digər tərəfdən İran Azərbaycan və Ermənistan ilə qonşu ölkədir və bu tərəfdən maraqlı olardı ki, regionda tezliklə münaqişənin həllinə nail olması üçün inkişaf yaratsın. Bu səbəbdən İran bu prosesə öz dəstəyini verməyə hazırdır”. Elxan Poluxov İranın münaqişənin ədalətli həllinə nail olmaq üçün Ermənistan tərəfinə kifayət qədər təsir mexanizminə malik olduğunu da deyib: “Bu mexanizmlərdən istifadə edərək ümid edirik ki, bu münaqişənin beynəlxalq normala və standartlara uyğun olaraq həllinə nail ola.
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
TÜRKİYƏDƏ PREZİDENT, BAŞ NAZİR VƏ SİLAHLI QÜVVƏLƏRİN BAŞ QƏRARGAH RƏİSİ ARASINDA GÖRÜŞ KEÇİRİLİB (Problem)
Türkiyədə yüksək rütbəli zabitlərin həbsi ilə əlaqədar ölkə prezidenti Abdulla Gül, baş nazir Rəcəb Tayyib Ərdoğan və Silahlı Qüvvələrin Baş Qərargah rəisi İlkər Başbuğ arasında toplantı keçirilib.
Türkiyə prezidentin Çankaya iqamətgahında keçirilən görüş 3 saat davam edib. Prezident iqamətgahından aşağıdakı açıqlama verilib: “Görüşdə son günlər ictimaiyyətdə müzakirə edilən mövzulara toxunulub. Vətəndaşlarımız gündəmdəki məsələlərin Konstitusiya və qanunlar çərçivəsində həll ediləcəyindən əmin olmalıdır. Bu prosesdə qurumların nüfuzdan salınmaması üçün hər kəsin məsuliyyətlə hərəkət etməsinin vacibliyi vurğulanıb”. Xatırladaq ki, fevralın 22-də Türkiyə Silahlı Qüvvələri Baş Qərargah rəisinin keçmiş müavini, 1-ci Ordunun sabiq komandanı, istefada olan ordu generalı Ergin Sayqun, Hərbi Hava Qüvvələrinin sabiq komandanı, istefada olan ordu generalı İbrahim Fırtına, Hərbi Dəniz Qüvvələrinin sabiq komandanı, istefada olan ordu admiralı Özdən Örnək, 1-ci Ordunun keçmiş komandanı, istefada olan ordu generalı Çətin Doğan, daha bir neçə istefada və fəaliyyətdə olan generallar, admirallar, polkovniklər – ümumilikdə 49 nəfər həbs edilib. Həbslər “Taraf” adlı qəzetin ortaya atdığı “Balyoz” (gürz, kuvalda) hərbi çevriliş planı ilə əlaqədar həyata keçirilib.
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
Türkiyə prezidentin Çankaya iqamətgahında keçirilən görüş 3 saat davam edib. Prezident iqamətgahından aşağıdakı açıqlama verilib: “Görüşdə son günlər ictimaiyyətdə müzakirə edilən mövzulara toxunulub. Vətəndaşlarımız gündəmdəki məsələlərin Konstitusiya və qanunlar çərçivəsində həll ediləcəyindən əmin olmalıdır. Bu prosesdə qurumların nüfuzdan salınmaması üçün hər kəsin məsuliyyətlə hərəkət etməsinin vacibliyi vurğulanıb”. Xatırladaq ki, fevralın 22-də Türkiyə Silahlı Qüvvələri Baş Qərargah rəisinin keçmiş müavini, 1-ci Ordunun sabiq komandanı, istefada olan ordu generalı Ergin Sayqun, Hərbi Hava Qüvvələrinin sabiq komandanı, istefada olan ordu generalı İbrahim Fırtına, Hərbi Dəniz Qüvvələrinin sabiq komandanı, istefada olan ordu admiralı Özdən Örnək, 1-ci Ordunun keçmiş komandanı, istefada olan ordu generalı Çətin Doğan, daha bir neçə istefada və fəaliyyətdə olan generallar, admirallar, polkovniklər – ümumilikdə 49 nəfər həbs edilib. Həbslər “Taraf” adlı qəzetin ortaya atdığı “Balyoz” (gürz, kuvalda) hərbi çevriliş planı ilə əlaqədar həyata keçirilib.
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
Xocalıda itirdiklərimiz (Faciə)
Sahəsi 93688 hektar olan Xocalı rayonu 1992-ci il 26 fevral tarixində erməni işğalçıları tərəfindən zəbt olunub. Artıq rayonun işğalından 18 il ötür. Xocalı rayonu ərazisində ehtiyatı 32 min m3 olan Ağçay və 2039 min m3 olan, istismara cəlb olunan Zərinbağ üzlük daşı yataqları; ehtiyatı 12434 min ton olan, istismara cəlb olunan qırmadaş və əhəng istehsalına yararlı Şuşa əhəngdaşı yatağı; ehtiyatı 962 min m3 olan və kərpic istehsalına yararlı Xocalı gil yatağı; ehtiyatı 7280 min m3 olan Xankəndi (Əskəran qrupu) qum-çınqıl qarışığı yatağı; istismar ehtiyatı 9 min m3/gün olan Xankəndi yeraltı şirin su yatağı mövcuddur.Xocalı rayonunun Bədərə çayı hövzəsində “Yeddi kilsə” adlanan ərazidə, Xankəndi meşə təsərrüfatının tabeliyində olan Pirkal meşəçiliyində fıstıq-palıd meşələri xüsusi olaraq qorunurdu.Xocalı rayonunun yeraltı su ehtiyatlarını öyrənmək məqsədilə 1982-1983-cü illərdə rayonun ərazisində hidrogeoloji tədqiqatlar aparılmış və 4 sahə üzrə yeraltı suların ehtiyatı ilkin olaraq 143,4 min m3/gün həcmində qiymətləndirilib. 1990-cı ildə Xankəndi şəhərinin su təchizatı ilə əlaqədar olaraq keçmiş SSRİ-nin Geologiya Komitəsində 48,3 min m3/gün həcmində-Qarqarçayın məcrəaltı (39,3 min m3/gün) və Yura çöküntülərinin (9 min m3/gün) yeraltı su ehtiyatları təsdiq olunub.Ermənilər tərəfindən rayon ərazisində geniş sahələri əhatə edən qiymətli ağac növlərindən ibarət meşələr, böyük ehtiyata malik yeraltı sərvətlər, mineral maddələrlə zəngin su mənbələri istismara cəlb eilib, özünün qeyri-adi flora və faunası ilə seçilən əsrarəngiz təbiət guşələri dağıdılıb və məhv edilib.
Ekologya və Təbii Sərvətlər Nazirliyi
www.islam-azeri.az
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
Ekologya və Təbii Sərvətlər Nazirliyi
www.islam-azeri.az
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
22 Şubat 2010 Pazartesi
FİLOSOFU OYADAN SUAL (Din)
(11-ci imam Həzrət Həsən Əsgərinin (ə) şəhadəti münasibətilə)
Bismilləhir-Rahmənir-Rahim!
“Od qalayın. Tez bir zamanda od qalayın”. Uzun müddət cəmiyyətdən ayrı gəzən bir dühanın bunu tələb etmə səhnəsi çox heyrətlə qarşılanırdı. Bu tələbi edən şəxs - zamanının fikir və elm zirvələrindən sayılan filosof Əl-Kindi idi...
Əl-Kindi. O, Bəsrədə dünyaya göz açmışdı. Bağdadın dünya şöhrətli “Hikmət Ev”ində çalışırdı. Mötəzilə xəttinə meylli xəlifələrin sevimlisi idi. Rasional düşüncənin xilafət sarayına qısamüddətli nüfuzundan sonra hakimiyyətə gələn Abbasi xəlifəsi Mütəvəkkilin dönəmində isə təqib olunan bir came alim və mütəfəkkir idi. Qərb fəlsəfi fikrində Alkindus kimi tanınmış Əl-Kindi, Aristotetilin ilk müsəlman tədqiqatçılarından olaraq, müxtəlif sahələrdə 250-yə yaxın elmi traktatın müəllifi idi. Fəlsəfə, məntiq, əxlaq, riyaziyyat, astronomiya, tibb, meteorologiya, optika, musiqi və sair sahələrdə akademik töhfələr sahibi idi. İnterdistiplinar yanaşmaya malik olan Əl-Kindi, pifoqoreizmin əsasında musiqi təlimin əsasını qoymuşdur və bu təlimdə müsiqi sənətilə makro və mikro nizamın bir çox fenomenleri əlaqələndirilmişdir.
Lakin, bir gün bu düha, öz vücui durumu üçün böyük təhlükə kəsb edən bir məşğuliyyətə əl atır. İnsanlardan ayrılaraq inzivaya çəkilmir. Evdə oturaraq “Quranın ziddiyyətləri” adlı bir kitabın tərtibi ilə məşğul olmağa başlayır. Əl-Kindi bir durumda idi ki, onun elminin və savadının qarşısında kimsə irəli şıxıb bir söz deməyə özündə cəsarət edən bir adam ətrafında tapılmırdı. Belə bir şəraitdə onun tələbələrindən biri oyandırıcı bir hadisə ilə üzləşir.
Kindinin şagirdlərindən birinə günlərin birində bir sual ünvanlanır: “Sizin aranızda müəlliminiz Kindiyə cavab verə bilən rəşadətli bir kişi yoxdurmu?”. “Biz hamımız onun şagirdiyik və müəllimin səhvinə etiraz edə bilmərik”, - deyə şagird cavab verir. Bu halda şagirddən: “Bəzi məsələləri sənə başa salsam, onu öz müəlliminə deyə bilərsənmi?”, - deyə soruşulur. Şagird “Bəli!” – deyə cavab verir. “Buradan qayıtdıqdan sonra müəlliminin yanına get və onunla ünsiyyətdə ol. Tamamilə ünsiyyət tapdıqdan sonra ona de ki, sənin üçün bir məsələ irəli çıxıb və onu ondan başqa heç kəsin həll etməyə səlahiyyəti yoxdur”, - deyərək, məsələnin və sualın qoyuluşunu ona öyrədir. Və yekunda: “O, ağıllı adamdır, bu məsələ onun səhvini özünə başa salmaq üçün kifayət edər”, - deyərək, şagirdə son sözünü deyir.
Şagird, ustadı Əl-Kindinin yanına gəlir. Bütün buyurulan məsləhətləri yerinə yetirir. Və müvafiq şərait hazır olduqda, verilən həmin sualla Əl-Kindiyə müraciət edir: “Ola bilərmi ki, bir nəfər bir söz deyib, onda müəyyən bir mənanı nəzərdə tutsun, ancaq həmin mənanı oxucu, yaxud dinləyici başa düşməsin? Başqa sözlə desək, bir sözü deyən şəxsin məqsədi həmin sözü dinləyən şəxsin başa düşdüyü məna ilə fərq edə bilərmi?”.
“Hikmət Evinin” parlaq ulduzu olan filosof Əl-Kindi sualı diqqətlə dinlədikdən sonra bir daha təkrarlanmasını istəyir. Şagird sualı təkrar edir. “Bəli, ola bilər ki, sözü deyən şəxs nəzərində müəyyən bir məna tutur, dinləyici isə onun nəzərində tutduğu mənadan başqa bir mənanı başa düşür”, - deyə filosof dərin düşüncədən sonra cavablandırır.
Əl-Kindi şagirdini tanıyırdı. Bu sualın onun zəkasının məhsulu ola bilmədiyini gözəl anlamışdı. “Səni and verirəm ki, həqiqəti mənə deyəsən. Bu sual haradan sənin fikrinə gəldi?” Şagird deyir: “Belə bir sualın mənim fikrimə gəlməsinin nə eybi var?”. Ustad: “Yoxdur, amma sənin bu məsələni başa düşməyinə hələ çox var. Bu sualı sənə kim deyib?” Şagird: “Doğrusunu bilmək istəyirsinizsə, bu sualı mənə İmam Həsən Əsgəri (ə) öyrədib”. Ustad: “Bax indi düz dedin”. Sonra əlavə edib deyir: “Bu cür suallar ancaq onların ailəsinə yaraşıb. Həqiqəti üzə çıxaran yalnız onlardır”.
Əl-Kindi öz səhvini anlayıb, həqiqəti başa düşür. O, anlayır ki, Qurani-Kərimdə ziddiyyət kimi başa düşdükləri məqamlar, əslində nəzərdə tutulan mənanın onun tərəfindən səhv başa düşülməsinin məhsuludur. Və dahi olduğu qədər də, səhvini etiraf etmək üçün kifayət edən böyükqəlbliliyə malik olan bu alim, bir ocaq qalanmasını əmr edir və öz başa düşdüklərinə əsasən “Quranın ziddiyyətləri” barədə yazdıqlarını oda atıb yandırır.Uca Allahdan hər birimiz üçün gözəl aqibət diləyi ilə.
Hacı İlqar İbrahimoğlu
Dəyərlər
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
Bismilləhir-Rahmənir-Rahim!
“Od qalayın. Tez bir zamanda od qalayın”. Uzun müddət cəmiyyətdən ayrı gəzən bir dühanın bunu tələb etmə səhnəsi çox heyrətlə qarşılanırdı. Bu tələbi edən şəxs - zamanının fikir və elm zirvələrindən sayılan filosof Əl-Kindi idi...
Əl-Kindi. O, Bəsrədə dünyaya göz açmışdı. Bağdadın dünya şöhrətli “Hikmət Ev”ində çalışırdı. Mötəzilə xəttinə meylli xəlifələrin sevimlisi idi. Rasional düşüncənin xilafət sarayına qısamüddətli nüfuzundan sonra hakimiyyətə gələn Abbasi xəlifəsi Mütəvəkkilin dönəmində isə təqib olunan bir came alim və mütəfəkkir idi. Qərb fəlsəfi fikrində Alkindus kimi tanınmış Əl-Kindi, Aristotetilin ilk müsəlman tədqiqatçılarından olaraq, müxtəlif sahələrdə 250-yə yaxın elmi traktatın müəllifi idi. Fəlsəfə, məntiq, əxlaq, riyaziyyat, astronomiya, tibb, meteorologiya, optika, musiqi və sair sahələrdə akademik töhfələr sahibi idi. İnterdistiplinar yanaşmaya malik olan Əl-Kindi, pifoqoreizmin əsasında musiqi təlimin əsasını qoymuşdur və bu təlimdə müsiqi sənətilə makro və mikro nizamın bir çox fenomenleri əlaqələndirilmişdir.
Lakin, bir gün bu düha, öz vücui durumu üçün böyük təhlükə kəsb edən bir məşğuliyyətə əl atır. İnsanlardan ayrılaraq inzivaya çəkilmir. Evdə oturaraq “Quranın ziddiyyətləri” adlı bir kitabın tərtibi ilə məşğul olmağa başlayır. Əl-Kindi bir durumda idi ki, onun elminin və savadının qarşısında kimsə irəli şıxıb bir söz deməyə özündə cəsarət edən bir adam ətrafında tapılmırdı. Belə bir şəraitdə onun tələbələrindən biri oyandırıcı bir hadisə ilə üzləşir.
Kindinin şagirdlərindən birinə günlərin birində bir sual ünvanlanır: “Sizin aranızda müəlliminiz Kindiyə cavab verə bilən rəşadətli bir kişi yoxdurmu?”. “Biz hamımız onun şagirdiyik və müəllimin səhvinə etiraz edə bilmərik”, - deyə şagird cavab verir. Bu halda şagirddən: “Bəzi məsələləri sənə başa salsam, onu öz müəlliminə deyə bilərsənmi?”, - deyə soruşulur. Şagird “Bəli!” – deyə cavab verir. “Buradan qayıtdıqdan sonra müəlliminin yanına get və onunla ünsiyyətdə ol. Tamamilə ünsiyyət tapdıqdan sonra ona de ki, sənin üçün bir məsələ irəli çıxıb və onu ondan başqa heç kəsin həll etməyə səlahiyyəti yoxdur”, - deyərək, məsələnin və sualın qoyuluşunu ona öyrədir. Və yekunda: “O, ağıllı adamdır, bu məsələ onun səhvini özünə başa salmaq üçün kifayət edər”, - deyərək, şagirdə son sözünü deyir.
Şagird, ustadı Əl-Kindinin yanına gəlir. Bütün buyurulan məsləhətləri yerinə yetirir. Və müvafiq şərait hazır olduqda, verilən həmin sualla Əl-Kindiyə müraciət edir: “Ola bilərmi ki, bir nəfər bir söz deyib, onda müəyyən bir mənanı nəzərdə tutsun, ancaq həmin mənanı oxucu, yaxud dinləyici başa düşməsin? Başqa sözlə desək, bir sözü deyən şəxsin məqsədi həmin sözü dinləyən şəxsin başa düşdüyü məna ilə fərq edə bilərmi?”.
“Hikmət Evinin” parlaq ulduzu olan filosof Əl-Kindi sualı diqqətlə dinlədikdən sonra bir daha təkrarlanmasını istəyir. Şagird sualı təkrar edir. “Bəli, ola bilər ki, sözü deyən şəxs nəzərində müəyyən bir məna tutur, dinləyici isə onun nəzərində tutduğu mənadan başqa bir mənanı başa düşür”, - deyə filosof dərin düşüncədən sonra cavablandırır.
Əl-Kindi şagirdini tanıyırdı. Bu sualın onun zəkasının məhsulu ola bilmədiyini gözəl anlamışdı. “Səni and verirəm ki, həqiqəti mənə deyəsən. Bu sual haradan sənin fikrinə gəldi?” Şagird deyir: “Belə bir sualın mənim fikrimə gəlməsinin nə eybi var?”. Ustad: “Yoxdur, amma sənin bu məsələni başa düşməyinə hələ çox var. Bu sualı sənə kim deyib?” Şagird: “Doğrusunu bilmək istəyirsinizsə, bu sualı mənə İmam Həsən Əsgəri (ə) öyrədib”. Ustad: “Bax indi düz dedin”. Sonra əlavə edib deyir: “Bu cür suallar ancaq onların ailəsinə yaraşıb. Həqiqəti üzə çıxaran yalnız onlardır”.
Əl-Kindi öz səhvini anlayıb, həqiqəti başa düşür. O, anlayır ki, Qurani-Kərimdə ziddiyyət kimi başa düşdükləri məqamlar, əslində nəzərdə tutulan mənanın onun tərəfindən səhv başa düşülməsinin məhsuludur. Və dahi olduğu qədər də, səhvini etiraf etmək üçün kifayət edən böyükqəlbliliyə malik olan bu alim, bir ocaq qalanmasını əmr edir və öz başa düşdüklərinə əsasən “Quranın ziddiyyətləri” barədə yazdıqlarını oda atıb yandırır.Uca Allahdan hər birimiz üçün gözəl aqibət diləyi ilə.
Hacı İlqar İbrahimoğlu
Dəyərlər
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
Binəqədi rayonu 3-cü mədən qəsəbəsində yaşayış evi partlayıb (Faciə)
Hadisə nəticəsində gözətci işləyən 51 yaşlı Xöşbəxt Babayev dağıntılar altında qalıb
Binəqədi rayonu 3-cü mədən qəsəbəsində 119-cu korpus ünvanında Elmir Məhərrəmova məxsus ikimərtəbəli yaşayış evində partlayış baş verib.
Ümumi sahəsi 255 kvadrat metr olan ikimərtəbəli binada qeydə alınan partlayış yanğınla müşahidə olunub.
Partlayış dalğası güclü olduğundan ətrafdakı tikililərədə ziyan dəyib. Hadisə zamanı evdə yaşayışın olmadığı bildirilir. Hadisədən dərhal sonra əraziyə cəlb edilən fövqəladə Hallar nazirliyinin xilas etmə qüvvələri dağıntılar altında bir nəfərin qaldığını müəyyən edib. Bu binada gözətçi işləyən 51 yaşlı Xoşbəxt Babayevdir. Onun meyidi təxminən 7 saatdan sonra dağıntılar altından cıxarılıb.
İlkin ehtimala görə Elmir Məhərrəmova məxsus ikimərtəbəli yaşayış evində baş vermiş partlayışa səbəb qaz sızması olub. Hadisə nəticəsində bina tamamı ilə istifadəyə yararsız hala düşüb. Taxta materiallar 3 kv/m sahədə yanıb.
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
Binəqədi rayonu 3-cü mədən qəsəbəsində 119-cu korpus ünvanında Elmir Məhərrəmova məxsus ikimərtəbəli yaşayış evində partlayış baş verib.
Ümumi sahəsi 255 kvadrat metr olan ikimərtəbəli binada qeydə alınan partlayış yanğınla müşahidə olunub.
Partlayış dalğası güclü olduğundan ətrafdakı tikililərədə ziyan dəyib. Hadisə zamanı evdə yaşayışın olmadığı bildirilir. Hadisədən dərhal sonra əraziyə cəlb edilən fövqəladə Hallar nazirliyinin xilas etmə qüvvələri dağıntılar altında bir nəfərin qaldığını müəyyən edib. Bu binada gözətçi işləyən 51 yaşlı Xoşbəxt Babayevdir. Onun meyidi təxminən 7 saatdan sonra dağıntılar altından cıxarılıb.
İlkin ehtimala görə Elmir Məhərrəmova məxsus ikimərtəbəli yaşayış evində baş vermiş partlayışa səbəb qaz sızması olub. Hadisə nəticəsində bina tamamı ilə istifadəyə yararsız hala düşüb. Taxta materiallar 3 kv/m sahədə yanıb.
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
Türkiyə ATƏT-in Minsk qrupunu Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin həllini sürətləndirməyə çağırır (Problem)
Türkiyə ATƏT-in Minsk qrupunu Dağlıq Qarabağ probleminin həlli prosesini sürətləndirməyə çağırır.
Bunu Türkiyənin Baş naziri Rəcəb Tayyib Ərdoğan İspaniyaya rəsmi səfəri zamanı deyib. Məlumatı CNN Turk yayıb.
İki Cənubi Qafqaz ölkəsi arasında münaqişə 1988-ci ildə Ermənistanın Azərbaycana qarşı ərazi iddiası irəli sürməsi zəminində yaranıb. Azərbaycan torpaqlarının iyirmi faizi, yəni Dağlıq Qarabağ ərazisi və bu əraziyə bitişik yeddi rayon Ermənistan Silahlı Qüvvələrinin işğalı altındadır. 1994-cü ildə tərəflər atəşkəs rejiminə dair razılaşma əldə ediblər və o vaxtdan bəri ATƏT-in Minsk qrupunun himayəsi altında, Rusiya, Fransa və ABŞ-ın həmsədrliyi ilə hələ də nəticəsiz sülh danışıqları aparılır.
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
Bunu Türkiyənin Baş naziri Rəcəb Tayyib Ərdoğan İspaniyaya rəsmi səfəri zamanı deyib. Məlumatı CNN Turk yayıb.
İki Cənubi Qafqaz ölkəsi arasında münaqişə 1988-ci ildə Ermənistanın Azərbaycana qarşı ərazi iddiası irəli sürməsi zəminində yaranıb. Azərbaycan torpaqlarının iyirmi faizi, yəni Dağlıq Qarabağ ərazisi və bu əraziyə bitişik yeddi rayon Ermənistan Silahlı Qüvvələrinin işğalı altındadır. 1994-cü ildə tərəflər atəşkəs rejiminə dair razılaşma əldə ediblər və o vaxtdan bəri ATƏT-in Minsk qrupunun himayəsi altında, Rusiya, Fransa və ABŞ-ın həmsədrliyi ilə hələ də nəticəsiz sülh danışıqları aparılır.
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
Milanda Azərbaycanın ərazi bütövlüyünə zidd addım (Xəbər)
Qondarma Qağlıq Qarabağ respublikası İtaliyanın Milan şəhərində keçirilən Beynəlxalq Turizm Sərgisində (BİT) iştirak edib. Ermənistan mətbuatının məlumatına görə, 18-21 fevral tarixlərində keçirilən sərgidə ilk dəfə olaraq iştirak edən “DQR” xüsusi olaraq ayrılmış pavilyonda "öz" məhsullarını təqdim edib. Ümumilikdə 140 ölkənin iştirak etdiyi sərgi 57.000 kv.m ərazidə 9 zalı əhatə edib. “Qarabağ” pavilyonu Rusiya və Türkiyə pavilyonları ilə qonşuluqda quraşdırılıb. Sərgidə 200 min nəfərə yaxın tamaşaçı iştirak edib. “DQR” nümayəndə heyətinə “respublika”nın turizm idarəsinin rəhbəri Sergey Şaxverdiyan başçılıq edib.
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
Azərbaycanın dəyənəklənən İslamı (Araşdırma)
Azərbaycanın dini mühitində yaranmış gərginliyin başlanğıc anı kimi 2010-cu il fevralın 13-nü göstərsək, yanılmış olarıq. Bəli, məhz fevralın 13-də Şəhidlər Xiyabanına ziyarətə yollanan bir qrup dindar polis tərəfindən amansızcasına döyüldü, qanına bulandı, zindanlara atıldı. Ancaq baş verənlər son bir neçə il ərzində cərəyan edən hadisələrin məntiqi davamı idi.
2007-ci ilin mayı
Yəqin ki, indi çoxları 2007-ci ilin mayında nə baş verdiyini unudublar. Amma zənnimizcə, məhz təqribən 3 il əvvəl 2010-cu il fevralın 13-nə aparan yolda əhəmiyyətli addım atıldı (yolda ilk addlım isə xeyli əvvəldən atılmışdı). 2007-nin mayında azana qadağa qoyuldu. Daha doğrusu isə, ibadətə çağırışı səsgücləndirilənlər vasitəsi ilə yaymaq Bakı camaatının istirahətinə təcavüz kimi qələmə verildi. O zaman məsələni bir təhər yoluna qoymaq oldu. Hərçənd 2007-ci ilin baharında azana qarşı başlayan kampaniya hələ də davam etməkdədir. Bəzən bu kampaniya daha geniş vüsat alır, bəzən isə sanki unudulur. Amma hər halda o zaman artıq Azərbaycan məkanında İslama, dindarlara qarşı bir dözümsüzlüyün yaranmasını sezmək olardı. Ən qəribəsi isə burasındadır ki, anti-azan kampnaiyası Azərbaycanın müstəqilliyə qovuşmasından 16 il sonra başlanıldı. Bu 16 il ərzində ölkədə bir çox kataklizmlər baş vermişdi - dövlət çevrilişinə cəhdlər, üsyanlar, çörək qıtlığı, saxtalaşdırılmış seçkilər, torpaqlarımızın erməniyə satılması və s. Eyni zamanda Azərbaycanda hakimiyyət dairələrində də dəyişikliklər müşahidə edilmişdi. Amma bütün bu qeyd olunanların fonunda azanın verilməsi qarşısında heç bir maneə yaradılmamışdı. 2007-ci ilin mayında isə bu baş verdi. Və hələ də davam etməkdədir. Və belə gedirsə, hələ davam edəcək. Maraqlıdır ki, 16 il müstəqil Azərbaycan vətəndaşının asudə həyatına mane olmayan azan, qəfildən 2007-ci ilin mayında vətəndaşları "narahat" etməyə başladı. Əslində isə narahatlıq başqa dairələrdə və başqa səbəbdən idi.
Növbə hicaba çatdı
Sonra isə hicaba qarşı dözülməzlik nümayiş etdirilməyə başlandı. Mömin xanımlar dərs otaqlarından, Ali məktəb auditoriyalarından xaric edildilər, təhqir olundular. Müxtəlif instansiyalara müraciət olundu, insan hüquqlarından söz açıldı, yeddi qapı arxasında gizlənən məmurların daş ürəklərini və Allahsız xislətlərini yumşaltmağa cəhd göstərildi. Desək ki, heç bir nəticə hasil olmadı - səhv olar. Amma hicablı xanımların, Allahın buyurduğu bu vacibatın hüquqlarının Azərbaycanda tam bərpa olunmasını da söyləyə bilmərik. Bu gün hicab məsələsi digər özbaşnalıqlar fonunda bir qədər kölgəyə çəkilib. Amma bu heç də hər şeyin yolunda olmasının əlaməti deyil. Bu gün elə bir sistem yaradılıb ki, istənilən təhsil ocağının, şirkətin və ya fabirikin rəhbəri hicablı xanıma qapını göstərə bilər. Və heç kim də ona "gözün üstə qaşın var" deməyəcək. Söhbət, əlbəttə ki, rəsmi dövlət idarələrindən gedir. Dindarlar isə, sözsüz, bu məmura həm "gözü", həm də "qaşı" olmasını həmişəki kimi xatırladacaqlar. Bu nə dərəcədə uğurlu alınacaq - demək çətindir.
Gülməyə taqət qalmamışdı
Azan və hicab "savaşlarından" sonra İslamı və dindarları hədəfləyən dairələr "ağır artilleriyanı" işə saldılar. Bu dəfə hətta rəsmən ateist olduğunu bəyan edən Sovet hökumətinin cürət etmədiyi Allahsızlıqlar həyata keçirildi. Əgər bolşevkilər, kommunistlər məscidləri anbarlara, kitabxanalara çevirirdilərsə, müstəqil Azərbaycanda Allah evləri yerlə yeksan edildi. Əvvəlcə Yasamaldakı Peyğəmbər məscidi dağıdıldı. Sonra isə Neft Daşlarındakı ibadət ocağı nakəslərin qəzəbinə gəldi. Növbəti hədəf Günəşlidəki Xanım Fatimeyi Zəhra məscididir. Burda xüsusi olaraq vurğuya ehtiyac var. Xanım Fatimeyi Zəhra məscidi məhz NÖVBƏTİ hədəfdir. Sonuncu yox. Təbii ki, inanclı insanlar, rüşvəti haram bilənlər, Allahdan qeyrisinin qarşısında əyilməyən zümrə baş verənlərə biganə qala bilməzdi. Qəlblərdə kütləvi surətdə oxunan lənətdən savayı üzdə bu məscid yıxanlara tam sivil bir sual da ünvanlanmalıydı: "Axı niyə? Məscidlərimizi nə üçün dağıdırsınız?". Bu suala da biri-birindən gülməli cavablar eşidildi. Tikili qanunsuzdur, inşaat işləri zamanı səhvlərə yol verilib və s. Cavablar gülməli idi. Bəlkə də başqa vaxt buna ürəkdən qəhqəhə çəkmək olardı. Ancaq məscidlərin dağıdılması görüntüləri və daşlaşmamış qəlblərdən süzülüb gələrək gözlərdən axan yaşlar, halları başqa müstəviyə yönəltmişdi.
Qan axıdılmalıydı, amma…
Əlbəttə ki, bütün bu baş verənlər dindar əhalinin səbrini tükədir, əsəblərini tarıma çəkir, qanını damarlarda qaynadırdı. İslama dözümsüzlük, inanclılara təzyiqlər aşkar, göz önündə olsa da, buna televiziya ekranlarından, qəzet səhifələrindən min bir don geyindirilirdi və bu davam etməkdədir. Sonra isə… Sonra isə fevralın 13-də baş verənlər gerçəkləşdi. Polisin "sücaətini" əks etdirən kadrları çoxları izlədilər. Bəli, torpaqlarının 20 faizi işğal altında olan bir məmləkətin vətəndaşları qan axıtmağa borcludurlar. Həm özlərinin qanını, həm də düşmənin. Əlbəttə ki, əgər torpaqları azad etmək istəyirlərsə. Fevralın 13-də də qan axıdıldı. Bakı küçələrində. Amma bu qanların hamısı bir damardan gəlirdi. Azəri qanı idi bu. Bu qanı axıdanlar da azərilər idi (hər halda ilk baxışdan belə təsəvvür yaranır, yaxşısını isə Allah bilir). Nə qədər paradoksal görünsə də, sonda zindana da məhz qanı axıdılanlar atıldılar. Hərçənd, yuxarıda qeyd olunanlar fonunda burda bir sensasiya aramağına dəyməz. Azanı qadağan edilən, hicablı anası, bacısı, həyat yoldaşı yaşadığı məmləkətin şəxsiyyət vəsiqəsini ala bilməyən, məscidi dağıdılan dindarın sonuncu dayanacağı elə zindan olmalıdır! Ən yaxşı halda!
"Məşhədi Dadaş" hədəfi
Təzyiqlər isə davam edirdi. Bu dəfə hədəf kimi Məşhədi Dadaş məscidi seçildi. Bu da anti-İslam komandasının məntiqinə tam uyğun idi. Axı Bakıda cümə günü ən çox dindarın toplaşdığı iki məkandan biri məhz Məşhədi Dadaş məscididir. Məscidin İmam camaatı olan Hacı Şahin Həsənliyə Dini Qurumlarla İş üzrə Dövlət Komitəsindən şifahi xəbərdarlıq edildi. Məqsəd isə bura hər cümə toplaşan 2000-2500 inanclı insanın sayını azaltmaq idi. Bu mərhələdəki vəzifə məhz bu idi. Maraqlıdır ki, Hacı Şahinin bu tələbə məhəl qoymaması Komitədə qıcıq yaratdı. Və Komitə rəsmisi özü də istəmədən əsl məramlarını faş etdi. APA-ya baş verənlərə dair münasibət bildirən DQİDK-nin şöbə müdiri Gündüz İsmayılov biri-birindən "şok" açıqlamalar verdi. Sən demə, Komitəni hərəkətə gətirən "təxribatların baş verəcəyi haqda daxil olan məlumatlar"dır. Çox maraqlıdır. Görəsən MTN-i, DİN-i, FHN-i mövcud olan bir məmləkətdə təxribat problemlərini nə üçün DQİDK həll edir? Və sadalanan samballı strukturlar, onların peşəkar mütəxəssisləri dura-dura cənab İsmayılov bu məlumatları hansı "agentura" vasitəsiylə əldə edir? Elə tutaq ki, söylənilənlər həqiqətdir. Camaatın məscidin həyətində namaz qılmasına maneə törətmək çıxış yoludumu? Deməli, sabah Milli banka quldur basqını haqda məlumat daxil olsa, Bankın binasını dağıtmalıyıq? Amma şöbə müdirinin "açıqlamaları" bununla bitmədi. O bildirdi ki, Hacı Şahin Həsənli Məşhədi Dadaş Məscidi dini icmasının nə sədri, nə üzvü, nə də QMİ tərəfindən təyin olunan axundudur. Təəssüf ki, APA-nın əməkdaşı cənab İsmayılova labüd olan bir neçə sualla müraciət etməyib. İmkan olsaydı, onun aşağıdakıları cavablandırmasını istərdik. Birincisi, əgər Hacı Şahin Həsənlinin bu məscidə heç bir aidiyyatı yoxdursa, nə üçün DQİDK ona müraciət edir? Eyni uğurla Sanitar-Epidemioloji Stansiyasının rəhbərinə, ya da ki, şanlı Bakı Metopoliteninin başçısına müraciət qəbul oluna bilərdi. İsmayılovun məntiqi ilə hər üçünün Məşhədi Dadaş məscidinə aidiyyatı yoxdur. İkincisi. Bəlkə bu məsciddə Bakıdakı digər ibadət yerləri ilə müqayisədə daha çox izdihamın olmasının məhz onun Axundunun QMİ tərəfindən təyin edilməməsində aramaq lazımdır? Bəlkə camaat artıq mücərrəd nağılları dinləməkdən bezib və real, konkret, günümüzlə uzlaşan problemlər haqda fikirləri dinləmək istəyir? Əlbəttə ki, bu suallar ritorik olaraq qalacaq. Ən yaxşı halda belə sualları səsləndirənlərə "ifratçı və radikal" damğası vuracaqlar.
KİV əvvəlcə "görmədi", sonra isə…
Daha bir məqama da toxunmamaq olmur. Bu da ki, nəzər salınan problemlər fonunda KİV-in mövqeyidir. Maraqlıdır ki, fevralın 13-də polisin dəyənəkləri, təpikləri, yumruqları ilə əzilən vətəndaşlar haqqında yalnız ölkənin bir neçə İslami elektron KİV-ləri xəbər yaydılar. Azərbaycanın ucqar kəndində kiminsə buzovunun oğurlanmasından xəbərdar olan telekanallar, bu dəfə sözü bir yerə qoyaraq, Bakının mərkəzindəki özbaşnalığı "görmədilər". Əvəzində, iki gün sonra "radikal dindar qrupun icazəsiz aksiyasını" kəskin şəkildə pislədilər. Yenə də, sözü bir yerə qoyaraq. Burda hansısa şərhə heç ehtiyac da duyulmur. Hadisələr Azərbaycan KİV-inə olduqca real diaqnoz qoydular. Kor-kor, gör-gör. Lakin sonrakı günlərin hadisələri medianın hələ tam sözünü demədiyini nümayiş etdirdilər.
… "qollarını çırmaladı"
Baş verənlərə cəlb olunan tərəflər olayların əsl mahiyyətini anlayırdılar. Lakin bunu Azərbaycanın bütün vətəndaşları haqqında söyləmək mümkünsüzdür. Elə əksər KİV də bu təbəqəyə hesablanan siyasəti həyata keçirməyə başladı. İslam davamçılarını digər kütlə ilə üz-üzə qoymaqdan daha gözəl nə ola bilər? Yəni, "ey xalq! Bunlar sizə düşməndirlər" deyib, yaxanı bir kənara çəkmək. Qoy məsələni özləri "çürütsünlər" və dəyənəklənənlərə mərhəmət hissi oyanmasın. Yenə də köhnə, dəfələrlə sınanmış strategiya işə düşdü. Hər şeyi qonşu İrana bağlamaq. Bu strategiyanın gerçəkləşdirilməsi yolunda isə istənilən çirkinlikdən və yalandan istifadə edildi. Hətta İslam Respublikasında bayrağımızın yandırılması xəbərləri də yayıldı. Sonradan bu "xəbər" yalanlandısa da, təkzib verməyə heç kim tələsmədi. Zatən, bunun yalan olduğunu özləri elə əvvəldən də bilirdilər. Yenə də DAK meydana atıldı. Bəli, "İranda türkləri boğullar" deyib, köhnə adəti üzrə qollarını çırmaladı. Və yenə də bunlara bir neçə elementar sual verən, bir neçə həqiqəti xatırladan olmadı. Axı ay qardaş, guya bayrağımızın yandırılması ilə yekunlaşan aksiya Tehranda, İsfahanda, Məşhəddə deyil, Təbrizdə keçirilmişdi. Və Azərbaycan konsulluğunun qarşısına gələrək fevralın 13-dəki hadisələrə etiraz edənlər də sizin "müdafiəsinə" qalxdığınız azəri türkləri idi. Və Bakıdakından fərqli olaraq, orda onlara bir çırtma da vurulmadı. Bir də ki, ay qardaş, axı nə üçün İrandakı etirazları belə qabardaraq, Türkiyədəki aksiyanı qulaqardına vurursunuz? Axı İstanbuldakı konsulluğumuzun da qarşısında dindarlar bir araya gələrək, Azərbaycandkı anti-İslam siyasətinə etirazlarını bildirmişdilər, hələ konsulluğun qarşısına "Zalımlara lənət olsun" şuarı yazılmış qara çələng də qoymuşdular. Bunu niyə "görmürsüz"? Əlbəttə ki, "niyə"si bəllidir. Düşünülmüş ssenariyə bu heç cavab vermir.
Qayıdış nöqtəsi
Bu gün Azərbaycanımızda çox xoşagəlməz vəziyyət yaranıb. Müxtəlif vasitələrdən istifadə edilərək, dindarlar, onların dini ayinlərini icra etmələri qarşısında hər cür maneələr yaradılır. Acınacaqlıdır ki, bu maneələrin yaradılmasına ölkəmizin rəsmi strukturlarında müxtəlif vəzifələrdə çalışan məmurlar da dəstək verirlər. Dünyanın istənilən dövlətinə bu ancaq ziyan verə bilər. Xüsusən də torpaqlarının 20 faizi işğal olunmuş Azərbaycana. Hər bir prosesdə qayıdış nöqtəsi mövcuddur. Onu keçmək ağılasığmaz problemlərin, fəlakətlərin meydana gəlməsi ilə nəticələnə bilər. Ümid etmək istərdik ki, nəzər saldığımız məsələdə, ümumiyyətlə Azərbaycan məkanında bu qayıdış nöqtəsi heç vaxt keçilməyəcək.
www.islam-azeri.az
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
2007-ci ilin mayı
Yəqin ki, indi çoxları 2007-ci ilin mayında nə baş verdiyini unudublar. Amma zənnimizcə, məhz təqribən 3 il əvvəl 2010-cu il fevralın 13-nə aparan yolda əhəmiyyətli addım atıldı (yolda ilk addlım isə xeyli əvvəldən atılmışdı). 2007-nin mayında azana qadağa qoyuldu. Daha doğrusu isə, ibadətə çağırışı səsgücləndirilənlər vasitəsi ilə yaymaq Bakı camaatının istirahətinə təcavüz kimi qələmə verildi. O zaman məsələni bir təhər yoluna qoymaq oldu. Hərçənd 2007-ci ilin baharında azana qarşı başlayan kampaniya hələ də davam etməkdədir. Bəzən bu kampaniya daha geniş vüsat alır, bəzən isə sanki unudulur. Amma hər halda o zaman artıq Azərbaycan məkanında İslama, dindarlara qarşı bir dözümsüzlüyün yaranmasını sezmək olardı. Ən qəribəsi isə burasındadır ki, anti-azan kampnaiyası Azərbaycanın müstəqilliyə qovuşmasından 16 il sonra başlanıldı. Bu 16 il ərzində ölkədə bir çox kataklizmlər baş vermişdi - dövlət çevrilişinə cəhdlər, üsyanlar, çörək qıtlığı, saxtalaşdırılmış seçkilər, torpaqlarımızın erməniyə satılması və s. Eyni zamanda Azərbaycanda hakimiyyət dairələrində də dəyişikliklər müşahidə edilmişdi. Amma bütün bu qeyd olunanların fonunda azanın verilməsi qarşısında heç bir maneə yaradılmamışdı. 2007-ci ilin mayında isə bu baş verdi. Və hələ də davam etməkdədir. Və belə gedirsə, hələ davam edəcək. Maraqlıdır ki, 16 il müstəqil Azərbaycan vətəndaşının asudə həyatına mane olmayan azan, qəfildən 2007-ci ilin mayında vətəndaşları "narahat" etməyə başladı. Əslində isə narahatlıq başqa dairələrdə və başqa səbəbdən idi.
Növbə hicaba çatdı
Sonra isə hicaba qarşı dözülməzlik nümayiş etdirilməyə başlandı. Mömin xanımlar dərs otaqlarından, Ali məktəb auditoriyalarından xaric edildilər, təhqir olundular. Müxtəlif instansiyalara müraciət olundu, insan hüquqlarından söz açıldı, yeddi qapı arxasında gizlənən məmurların daş ürəklərini və Allahsız xislətlərini yumşaltmağa cəhd göstərildi. Desək ki, heç bir nəticə hasil olmadı - səhv olar. Amma hicablı xanımların, Allahın buyurduğu bu vacibatın hüquqlarının Azərbaycanda tam bərpa olunmasını da söyləyə bilmərik. Bu gün hicab məsələsi digər özbaşnalıqlar fonunda bir qədər kölgəyə çəkilib. Amma bu heç də hər şeyin yolunda olmasının əlaməti deyil. Bu gün elə bir sistem yaradılıb ki, istənilən təhsil ocağının, şirkətin və ya fabirikin rəhbəri hicablı xanıma qapını göstərə bilər. Və heç kim də ona "gözün üstə qaşın var" deməyəcək. Söhbət, əlbəttə ki, rəsmi dövlət idarələrindən gedir. Dindarlar isə, sözsüz, bu məmura həm "gözü", həm də "qaşı" olmasını həmişəki kimi xatırladacaqlar. Bu nə dərəcədə uğurlu alınacaq - demək çətindir.
Gülməyə taqət qalmamışdı
Azan və hicab "savaşlarından" sonra İslamı və dindarları hədəfləyən dairələr "ağır artilleriyanı" işə saldılar. Bu dəfə hətta rəsmən ateist olduğunu bəyan edən Sovet hökumətinin cürət etmədiyi Allahsızlıqlar həyata keçirildi. Əgər bolşevkilər, kommunistlər məscidləri anbarlara, kitabxanalara çevirirdilərsə, müstəqil Azərbaycanda Allah evləri yerlə yeksan edildi. Əvvəlcə Yasamaldakı Peyğəmbər məscidi dağıdıldı. Sonra isə Neft Daşlarındakı ibadət ocağı nakəslərin qəzəbinə gəldi. Növbəti hədəf Günəşlidəki Xanım Fatimeyi Zəhra məscididir. Burda xüsusi olaraq vurğuya ehtiyac var. Xanım Fatimeyi Zəhra məscidi məhz NÖVBƏTİ hədəfdir. Sonuncu yox. Təbii ki, inanclı insanlar, rüşvəti haram bilənlər, Allahdan qeyrisinin qarşısında əyilməyən zümrə baş verənlərə biganə qala bilməzdi. Qəlblərdə kütləvi surətdə oxunan lənətdən savayı üzdə bu məscid yıxanlara tam sivil bir sual da ünvanlanmalıydı: "Axı niyə? Məscidlərimizi nə üçün dağıdırsınız?". Bu suala da biri-birindən gülməli cavablar eşidildi. Tikili qanunsuzdur, inşaat işləri zamanı səhvlərə yol verilib və s. Cavablar gülməli idi. Bəlkə də başqa vaxt buna ürəkdən qəhqəhə çəkmək olardı. Ancaq məscidlərin dağıdılması görüntüləri və daşlaşmamış qəlblərdən süzülüb gələrək gözlərdən axan yaşlar, halları başqa müstəviyə yönəltmişdi.
Qan axıdılmalıydı, amma…
Əlbəttə ki, bütün bu baş verənlər dindar əhalinin səbrini tükədir, əsəblərini tarıma çəkir, qanını damarlarda qaynadırdı. İslama dözümsüzlük, inanclılara təzyiqlər aşkar, göz önündə olsa da, buna televiziya ekranlarından, qəzet səhifələrindən min bir don geyindirilirdi və bu davam etməkdədir. Sonra isə… Sonra isə fevralın 13-də baş verənlər gerçəkləşdi. Polisin "sücaətini" əks etdirən kadrları çoxları izlədilər. Bəli, torpaqlarının 20 faizi işğal altında olan bir məmləkətin vətəndaşları qan axıtmağa borcludurlar. Həm özlərinin qanını, həm də düşmənin. Əlbəttə ki, əgər torpaqları azad etmək istəyirlərsə. Fevralın 13-də də qan axıdıldı. Bakı küçələrində. Amma bu qanların hamısı bir damardan gəlirdi. Azəri qanı idi bu. Bu qanı axıdanlar da azərilər idi (hər halda ilk baxışdan belə təsəvvür yaranır, yaxşısını isə Allah bilir). Nə qədər paradoksal görünsə də, sonda zindana da məhz qanı axıdılanlar atıldılar. Hərçənd, yuxarıda qeyd olunanlar fonunda burda bir sensasiya aramağına dəyməz. Azanı qadağan edilən, hicablı anası, bacısı, həyat yoldaşı yaşadığı məmləkətin şəxsiyyət vəsiqəsini ala bilməyən, məscidi dağıdılan dindarın sonuncu dayanacağı elə zindan olmalıdır! Ən yaxşı halda!
"Məşhədi Dadaş" hədəfi
Təzyiqlər isə davam edirdi. Bu dəfə hədəf kimi Məşhədi Dadaş məscidi seçildi. Bu da anti-İslam komandasının məntiqinə tam uyğun idi. Axı Bakıda cümə günü ən çox dindarın toplaşdığı iki məkandan biri məhz Məşhədi Dadaş məscididir. Məscidin İmam camaatı olan Hacı Şahin Həsənliyə Dini Qurumlarla İş üzrə Dövlət Komitəsindən şifahi xəbərdarlıq edildi. Məqsəd isə bura hər cümə toplaşan 2000-2500 inanclı insanın sayını azaltmaq idi. Bu mərhələdəki vəzifə məhz bu idi. Maraqlıdır ki, Hacı Şahinin bu tələbə məhəl qoymaması Komitədə qıcıq yaratdı. Və Komitə rəsmisi özü də istəmədən əsl məramlarını faş etdi. APA-ya baş verənlərə dair münasibət bildirən DQİDK-nin şöbə müdiri Gündüz İsmayılov biri-birindən "şok" açıqlamalar verdi. Sən demə, Komitəni hərəkətə gətirən "təxribatların baş verəcəyi haqda daxil olan məlumatlar"dır. Çox maraqlıdır. Görəsən MTN-i, DİN-i, FHN-i mövcud olan bir məmləkətdə təxribat problemlərini nə üçün DQİDK həll edir? Və sadalanan samballı strukturlar, onların peşəkar mütəxəssisləri dura-dura cənab İsmayılov bu məlumatları hansı "agentura" vasitəsiylə əldə edir? Elə tutaq ki, söylənilənlər həqiqətdir. Camaatın məscidin həyətində namaz qılmasına maneə törətmək çıxış yoludumu? Deməli, sabah Milli banka quldur basqını haqda məlumat daxil olsa, Bankın binasını dağıtmalıyıq? Amma şöbə müdirinin "açıqlamaları" bununla bitmədi. O bildirdi ki, Hacı Şahin Həsənli Məşhədi Dadaş Məscidi dini icmasının nə sədri, nə üzvü, nə də QMİ tərəfindən təyin olunan axundudur. Təəssüf ki, APA-nın əməkdaşı cənab İsmayılova labüd olan bir neçə sualla müraciət etməyib. İmkan olsaydı, onun aşağıdakıları cavablandırmasını istərdik. Birincisi, əgər Hacı Şahin Həsənlinin bu məscidə heç bir aidiyyatı yoxdursa, nə üçün DQİDK ona müraciət edir? Eyni uğurla Sanitar-Epidemioloji Stansiyasının rəhbərinə, ya da ki, şanlı Bakı Metopoliteninin başçısına müraciət qəbul oluna bilərdi. İsmayılovun məntiqi ilə hər üçünün Məşhədi Dadaş məscidinə aidiyyatı yoxdur. İkincisi. Bəlkə bu məsciddə Bakıdakı digər ibadət yerləri ilə müqayisədə daha çox izdihamın olmasının məhz onun Axundunun QMİ tərəfindən təyin edilməməsində aramaq lazımdır? Bəlkə camaat artıq mücərrəd nağılları dinləməkdən bezib və real, konkret, günümüzlə uzlaşan problemlər haqda fikirləri dinləmək istəyir? Əlbəttə ki, bu suallar ritorik olaraq qalacaq. Ən yaxşı halda belə sualları səsləndirənlərə "ifratçı və radikal" damğası vuracaqlar.
KİV əvvəlcə "görmədi", sonra isə…
Daha bir məqama da toxunmamaq olmur. Bu da ki, nəzər salınan problemlər fonunda KİV-in mövqeyidir. Maraqlıdır ki, fevralın 13-də polisin dəyənəkləri, təpikləri, yumruqları ilə əzilən vətəndaşlar haqqında yalnız ölkənin bir neçə İslami elektron KİV-ləri xəbər yaydılar. Azərbaycanın ucqar kəndində kiminsə buzovunun oğurlanmasından xəbərdar olan telekanallar, bu dəfə sözü bir yerə qoyaraq, Bakının mərkəzindəki özbaşnalığı "görmədilər". Əvəzində, iki gün sonra "radikal dindar qrupun icazəsiz aksiyasını" kəskin şəkildə pislədilər. Yenə də, sözü bir yerə qoyaraq. Burda hansısa şərhə heç ehtiyac da duyulmur. Hadisələr Azərbaycan KİV-inə olduqca real diaqnoz qoydular. Kor-kor, gör-gör. Lakin sonrakı günlərin hadisələri medianın hələ tam sözünü demədiyini nümayiş etdirdilər.
… "qollarını çırmaladı"
Baş verənlərə cəlb olunan tərəflər olayların əsl mahiyyətini anlayırdılar. Lakin bunu Azərbaycanın bütün vətəndaşları haqqında söyləmək mümkünsüzdür. Elə əksər KİV də bu təbəqəyə hesablanan siyasəti həyata keçirməyə başladı. İslam davamçılarını digər kütlə ilə üz-üzə qoymaqdan daha gözəl nə ola bilər? Yəni, "ey xalq! Bunlar sizə düşməndirlər" deyib, yaxanı bir kənara çəkmək. Qoy məsələni özləri "çürütsünlər" və dəyənəklənənlərə mərhəmət hissi oyanmasın. Yenə də köhnə, dəfələrlə sınanmış strategiya işə düşdü. Hər şeyi qonşu İrana bağlamaq. Bu strategiyanın gerçəkləşdirilməsi yolunda isə istənilən çirkinlikdən və yalandan istifadə edildi. Hətta İslam Respublikasında bayrağımızın yandırılması xəbərləri də yayıldı. Sonradan bu "xəbər" yalanlandısa da, təkzib verməyə heç kim tələsmədi. Zatən, bunun yalan olduğunu özləri elə əvvəldən də bilirdilər. Yenə də DAK meydana atıldı. Bəli, "İranda türkləri boğullar" deyib, köhnə adəti üzrə qollarını çırmaladı. Və yenə də bunlara bir neçə elementar sual verən, bir neçə həqiqəti xatırladan olmadı. Axı ay qardaş, guya bayrağımızın yandırılması ilə yekunlaşan aksiya Tehranda, İsfahanda, Məşhəddə deyil, Təbrizdə keçirilmişdi. Və Azərbaycan konsulluğunun qarşısına gələrək fevralın 13-dəki hadisələrə etiraz edənlər də sizin "müdafiəsinə" qalxdığınız azəri türkləri idi. Və Bakıdakından fərqli olaraq, orda onlara bir çırtma da vurulmadı. Bir də ki, ay qardaş, axı nə üçün İrandakı etirazları belə qabardaraq, Türkiyədəki aksiyanı qulaqardına vurursunuz? Axı İstanbuldakı konsulluğumuzun da qarşısında dindarlar bir araya gələrək, Azərbaycandkı anti-İslam siyasətinə etirazlarını bildirmişdilər, hələ konsulluğun qarşısına "Zalımlara lənət olsun" şuarı yazılmış qara çələng də qoymuşdular. Bunu niyə "görmürsüz"? Əlbəttə ki, "niyə"si bəllidir. Düşünülmüş ssenariyə bu heç cavab vermir.
Qayıdış nöqtəsi
Bu gün Azərbaycanımızda çox xoşagəlməz vəziyyət yaranıb. Müxtəlif vasitələrdən istifadə edilərək, dindarlar, onların dini ayinlərini icra etmələri qarşısında hər cür maneələr yaradılır. Acınacaqlıdır ki, bu maneələrin yaradılmasına ölkəmizin rəsmi strukturlarında müxtəlif vəzifələrdə çalışan məmurlar da dəstək verirlər. Dünyanın istənilən dövlətinə bu ancaq ziyan verə bilər. Xüsusən də torpaqlarının 20 faizi işğal olunmuş Azərbaycana. Hər bir prosesdə qayıdış nöqtəsi mövcuddur. Onu keçmək ağılasığmaz problemlərin, fəlakətlərin meydana gəlməsi ilə nəticələnə bilər. Ümid etmək istərdik ki, nəzər saldığımız məsələdə, ümumiyyətlə Azərbaycan məkanında bu qayıdış nöqtəsi heç vaxt keçilməyəcək.
www.islam-azeri.az
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
Yurdlarından didərgin düşmüş bəzi soydaşlarımız dünyaya müraciət ediblər (Tənqid)
Saytımızın verdiyi xəbərə görə yurd-yuvalarından didərgin düşmüş bəzi soydaşlarımız dünyaya müraciət ediblər. Müraciətdə deyilir: Biz Azərbaycanla Ermənistan arasında gedən müharibədə və Ermənistanın Azərbaycanın 20 % torpaqlarını işğal etməsi nəticəsində didərgin düşmüşük. Hal-hazırda Qarabaq münaqişəsinin sülh yoluyla ədalətli həllindən ötrü dünya dövlətləri və nüfuz sahibi təşkilatlar çalışırlar. Amma biz dünya dövlətlərinə, təşkilatlarına ümumiyyətlə bütün bu işlə məşğul olanlara müraciət edib deyirik ki, bizə Qarabaq və ətraf yeddi rayon lazım deyil. Daşın-kəsəyin, tozun-torpağın içindən çıxıb gəlib şəhərdə məskunlaşmışıq. Yeyirik, içirik, bizə güzəştlər var. Maşınımız, evimiz, bağımız, dükanımız, bazarımız var. Bakılılardan qat-qat yaxşı yaşayırıq. Sizdən xahiş edirik ki, işğal olunan ərazilərimizin boşaldılmasından ötrü əlinizdən gələn hər şeyi əsirgəyin. Biz bundan sonra gedib o toz-torpaq altında yaşayan deyilik! Biz, bizim aqibətimizi yaşayan amma bizə qoşulmayan, tezliklə öz yurdlarına qayıtmaq istəyən vicdanlı, vətən həsrəti çəkən insanlara da səslənib onları bizə dəstək olmağa çağırırıq!
İmza, bir qrup azərbaycanlı qaçqın və məcburi köçkün!
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
İmza, bir qrup azərbaycanlı qaçqın və məcburi köçkün!
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
21 Şubat 2010 Pazar
Ən çox jurnalist tutduran rejim (Hesabat)
Jurnalistləri həbs etdirməyi senzuranın bir forması kimi istifadə edən İlham Əliyev hökuməti regionun ən çox jurnalist tutduran iqtidarıdır. Bu azmış kimi, rəsmilər yerli və beynəlxalq qurumların çağırışlarına baxmayaraq, həbsdə olan yaşlı bir jurnalisti vaxtında müalicə etməyərək, onun ölümünə də göz yumublar.
Beynəlxalq Jurnalistləri Müdafiə Komitəsi Azərbaycanda 2009-cu ildə söz azadlığının durumuyla bağlı hesabatı belə başlayır. Hesabatda daha sonra qeyd olunur ki, 30 il Azərbaycana rəhbərlik edən atasından hakimiyyəti təhvil alan İlham Əliyevin prezident olduğu ölkədə siyasi fəallar və müstəqil fikirli adamların səsi onsuz da yaxşı batırılırdı. 2009-cu ilin martında, ömürlük prezident olmaq üçün Konstitusiyanı dəyişəndən sonra bu təzyiqlər daha da artıb.
MÜSTƏQİL TV VƏ RADİOLAR ARTIQ YOXDUR, OLANLAR DA EŞİDİLMİR.
Hələ referenduma kimi Azadlıq, Amerikanın səsi və BBC radiolarının, xüsusən də FM tezliyində yetərincə populyar olan AzadlıqRadiosunun yayımının dayandırılması ölkədə müstəqil informasiyaya çatımı məhdudlaşdırıb.
Ölkədəki bütün televiziyalar hökumətin nəzarəti altındadır, yeganə ümummilli yayımı olan müstəqil telekanal ANS olsa da, 2006-cı ildə bir müddətliyinə lisenziyası alınandan sonra onlar da artıq tənqidi fikirlərə yer vermir.
QƏZETLƏR VƏ JURNALİSTLƏR SUSDURULUB.
Hesabata görə, qəzetlərin dövriyyəsi çox aşağıdır və ictimai fikrə təsir imkanları zəifdir. Amma məmurların böhtan və təhqir kimi ittihamlarla jurnalistləri cinayət məsuliyyətinə cəlb etməsi və maddi cərimələr üzündən Azərbaycanda ancaq barmaqla sayılacaq qədər düşündüyünü yaza bilən jurnalist qalıb. Xüsusən də prezident Əliyev və ailəsi haqda.
TƏNQİDİ FİKİR ÖLÜMƏ SƏBƏB OLUR.
Jurnalistləri Müdafiə Komitəsinin fikrincə, 2009-cu ilin avqustunda hakimiyyətin tənqidi fikirlərə qarşı dözümsüzlüyü ən amansız həddə çatıb. «Talışi Sədo» qəzetinin redaktoru, 10 il həbs cəzası alan Novruzəli Məmmədov cəzasının 2 ilini çəkəndən sonra ağırlaşan xəstəlikdən vəfat etməsi buna nümunədir. Jurnalistin yaxınları və hüquq-müdafiəçiləri onun xəstəliyinin ağır rəftar üzündən ağırlaşdığını bildirsələr də, rəsmilər vaxtında redaktoru həbsdən azad etmək və ya müalicəsinə icazə verməklə bağlı çağırışlara məhəl qoymadılar. Və 68 yaşlı jurnalist həbsxanada dünyasını dəyişdi.
HƏBSXANALARDA JURNALİST ƏSKİK OLMUR.
İl ərzində «Azadlıq» qəzetinin jurnalisti Sakit Zahidov, «Təzadlar» qəzetindən Asif Mərzili və «İdeal» qəzetindən Əli Həsənov azadlığa buraxılsa da, Beynəlxalq Mətbuat Azadlığı mükafatının sahibi Eynulla Fətullayev və Qənimət Zahid kimi redaktorlar həbsdə qaldı. Onlara qarşı il ərzində müxtəlif yeni iddialar irəli sürülməklə həbs müddətlərini uzatmağa və vaxtından əvvəl azadlığa çıxmalarının qarşısını almağa cəhdlər davam edir. Bundan başqa, il ərzində bir sıra başqa jurnalistlər də müxtəlif iddialarla fərqli müddətlərə həbs olundu.
BLOQQERLƏRİN HƏBSİ.
İyul ayında bloqqerlər Emin Milli və Adnan Hacızadə də xuliqanlıq ittihamıyla həbs edildi. Ancaq istər yerli, istərsə də beynəlxalq institutların nümayəndələri bu ittihamların qurama olduğuna inanır və həbsin bilavasitə bloqqerlərin yerləşdirdiyi «Eşşək» videosuyla bağlı olduğunu düşünür. Noyabr ayında Emin Milliylə Adnan Hacızadə 2 il və 2 il yarım həbs cəzası alıblar.
NAXÇIVANDAN XƏBƏR VERMƏK XÜSUSİLƏ RİSKLİDİR.
Beynəlxalq Jurnalistləri Müdafiə Komitəsinin ötən illə bağlı hesabatında Naxçıvan Muxtar Respublikasında söz azadlığının durumuna da toxunulur. Hesabatda qeyd olunur ki, Ermənistan, İran və Türkiyə arasındakı bu yerdən xəbər vermək çox riskli iş olaraq qalır. Ancaq bir-iki müstəqil jurnalist burda baş verənləri işıqlandırır. Amma yerli polis və məmurlar agentlər tərəfindən daim təzyiqlərlə üzləşirlər. Üstəlik, 2009-cu ilin fevralında Naxçıvana səfər edən «Zerkalo» qəzetinin müxbiri İdrak Abbasov kimi gəlmələr də burdan məlumat toplayarkən zorakılığa məruz qalırlar.
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
Beynəlxalq Jurnalistləri Müdafiə Komitəsi Azərbaycanda 2009-cu ildə söz azadlığının durumuyla bağlı hesabatı belə başlayır. Hesabatda daha sonra qeyd olunur ki, 30 il Azərbaycana rəhbərlik edən atasından hakimiyyəti təhvil alan İlham Əliyevin prezident olduğu ölkədə siyasi fəallar və müstəqil fikirli adamların səsi onsuz da yaxşı batırılırdı. 2009-cu ilin martında, ömürlük prezident olmaq üçün Konstitusiyanı dəyişəndən sonra bu təzyiqlər daha da artıb.
MÜSTƏQİL TV VƏ RADİOLAR ARTIQ YOXDUR, OLANLAR DA EŞİDİLMİR.
Hələ referenduma kimi Azadlıq, Amerikanın səsi və BBC radiolarının, xüsusən də FM tezliyində yetərincə populyar olan AzadlıqRadiosunun yayımının dayandırılması ölkədə müstəqil informasiyaya çatımı məhdudlaşdırıb.
Ölkədəki bütün televiziyalar hökumətin nəzarəti altındadır, yeganə ümummilli yayımı olan müstəqil telekanal ANS olsa da, 2006-cı ildə bir müddətliyinə lisenziyası alınandan sonra onlar da artıq tənqidi fikirlərə yer vermir.
QƏZETLƏR VƏ JURNALİSTLƏR SUSDURULUB.
Hesabata görə, qəzetlərin dövriyyəsi çox aşağıdır və ictimai fikrə təsir imkanları zəifdir. Amma məmurların böhtan və təhqir kimi ittihamlarla jurnalistləri cinayət məsuliyyətinə cəlb etməsi və maddi cərimələr üzündən Azərbaycanda ancaq barmaqla sayılacaq qədər düşündüyünü yaza bilən jurnalist qalıb. Xüsusən də prezident Əliyev və ailəsi haqda.
TƏNQİDİ FİKİR ÖLÜMƏ SƏBƏB OLUR.
Jurnalistləri Müdafiə Komitəsinin fikrincə, 2009-cu ilin avqustunda hakimiyyətin tənqidi fikirlərə qarşı dözümsüzlüyü ən amansız həddə çatıb. «Talışi Sədo» qəzetinin redaktoru, 10 il həbs cəzası alan Novruzəli Məmmədov cəzasının 2 ilini çəkəndən sonra ağırlaşan xəstəlikdən vəfat etməsi buna nümunədir. Jurnalistin yaxınları və hüquq-müdafiəçiləri onun xəstəliyinin ağır rəftar üzündən ağırlaşdığını bildirsələr də, rəsmilər vaxtında redaktoru həbsdən azad etmək və ya müalicəsinə icazə verməklə bağlı çağırışlara məhəl qoymadılar. Və 68 yaşlı jurnalist həbsxanada dünyasını dəyişdi.
HƏBSXANALARDA JURNALİST ƏSKİK OLMUR.
İl ərzində «Azadlıq» qəzetinin jurnalisti Sakit Zahidov, «Təzadlar» qəzetindən Asif Mərzili və «İdeal» qəzetindən Əli Həsənov azadlığa buraxılsa da, Beynəlxalq Mətbuat Azadlığı mükafatının sahibi Eynulla Fətullayev və Qənimət Zahid kimi redaktorlar həbsdə qaldı. Onlara qarşı il ərzində müxtəlif yeni iddialar irəli sürülməklə həbs müddətlərini uzatmağa və vaxtından əvvəl azadlığa çıxmalarının qarşısını almağa cəhdlər davam edir. Bundan başqa, il ərzində bir sıra başqa jurnalistlər də müxtəlif iddialarla fərqli müddətlərə həbs olundu.
BLOQQERLƏRİN HƏBSİ.
İyul ayında bloqqerlər Emin Milli və Adnan Hacızadə də xuliqanlıq ittihamıyla həbs edildi. Ancaq istər yerli, istərsə də beynəlxalq institutların nümayəndələri bu ittihamların qurama olduğuna inanır və həbsin bilavasitə bloqqerlərin yerləşdirdiyi «Eşşək» videosuyla bağlı olduğunu düşünür. Noyabr ayında Emin Milliylə Adnan Hacızadə 2 il və 2 il yarım həbs cəzası alıblar.
NAXÇIVANDAN XƏBƏR VERMƏK XÜSUSİLƏ RİSKLİDİR.
Beynəlxalq Jurnalistləri Müdafiə Komitəsinin ötən illə bağlı hesabatında Naxçıvan Muxtar Respublikasında söz azadlığının durumuna da toxunulur. Hesabatda qeyd olunur ki, Ermənistan, İran və Türkiyə arasındakı bu yerdən xəbər vermək çox riskli iş olaraq qalır. Ancaq bir-iki müstəqil jurnalist burda baş verənləri işıqlandırır. Amma yerli polis və məmurlar agentlər tərəfindən daim təzyiqlərlə üzləşirlər. Üstəlik, 2009-cu ilin fevralında Naxçıvana səfər edən «Zerkalo» qəzetinin müxbiri İdrak Abbasov kimi gəlmələr də burdan məlumat toplayarkən zorakılığa məruz qalırlar.
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
ZİYALI SÖZÜ (Müsahibə)
Əziz oxucular! “BİRLİK” İslam İnternet radiosunun “Bizim Qonaq” rubrukasının qonağı olmuş Azərbaycan Ziyalılar Birliyinin sədri Eldəniz Quliyevlə apardığımız söhbətin mətnini sizə təqdim edirik.
-Respublikanın ziyalı simalarından biri kimi ölkəmizdə yaşanan mənəvi durumu necə qiymətləndirirsiniz?
-Mən dəfələrlə qeyd etmişəm və növbəti dəfə demək istəyirəm ki, bu gün Azərbcayanın ən böyük, hətta deyərdim faciəyə çevrilməkdə olan problemi mənəviyyat problemidir. Hazırda Milli Mənəvi dəyərlərin aşınma prosesi gedir və bu hər birimizi ağrıtmalıdır. Hər addım başı mənəviyyata olan basqılar, mənəvi dəyərlərə, əxlaqa, islami dəyərlərə yönələn təzyiqlər göz qabağındadır və əvvəllər bunu gizlətməyə çalışırdılarsa, bu gün istiqamət açıq aydın şəkildə mənəviyyatsızlığa yönəlir. Bu çox qəliz məsələdir. Əslində ölkə rəhbərliyi dərk etməlidir ki, mənəviyyat üzərində qurulmayan hər hansı bir dövlət son nəticədə məhvə məhkum olur. Hələ dünyada elə bir şey olmayıb ki, kərpici mənəviyyatdan qurulmayan bina dağılmasın. Məşhur məsəl var ki, ölkənin rifahı onun gözəl küçələri ilə, fasadlı binalarıyla, iqtisadi dirçəlişiylə ölçülmür. Ölkənin rifahı o ölkənin ləyaqətli adamlarıyla ölçülür. Bu gün təəssüf ki, Azərbaycanda ləyaqətli adamlara, mənəviyyatlı adamlara, İslam dinini qəlblərində uca tutan insalara sayğısızlıq baş alıb getməkdədir.
-Ziyalıların bu günkü vəziyyəti sizi qane edirmi?
-Mən sizin birinci sualınıza cavab verərkən orada da bəzi məsələlərə toxundum ki, ləyaqəti uca tutan insanlara münasibət necədir. Ziyalı öz xalqının vicdan daşıyıcısıdır. Onun vicdan göstəricisidir. Əgər siyasətçi onun qüdrətli timsalçısıdırsa, ziyalı onun vicdanını təcəssüm etdirən bir şəxsdir. Əvvəla onu qeyd edim ki, o cür insanlar bu gün çox azdır. Yəni bəzi ziyalılar bir çox halda öz ziyasını itirərək, bir qarın çörək üçün əyilməyə, sınmağa hər hansı orden və medal üçün öz əqidəsindən dönməyə, amalını satmağa, özü-öz vicdanına xəyanət etməyə hazırdılar. Deməzdim bu məsələ hamısına şamil edilir, ancaq bir çoxları bunu elədi. Eləmiyənlərin də maddi durumu aydın məsələdir ki, pis vəziyyətdədir. Biz həmişə deyirik ki, acından ölmək kiçik faciədir, mənəviyyatı itirmək faciə olmaqla yanaşı, çox böyük dərddir. Amma ən pis dövrlərdə belə çörəklə imtahana çəkilməmişdi ziyalılar, ancaq bu gün bu, yaşanır. Nəhayət öz əqidəsinə, Allahına, xalqına və öz vicdanına baxıb xəcalət çəkməyən çox adam qalıb. Amma bu az qalmaq o demək deyil ki, onlar gücsüzdülər. Və inanın, həmin adamların hər biri bir orduya bərabərdir bu gün.
-Biz bilirik ki, mənəvi dəyərlərimiz tarixin çox çətin sınaqlarına sinə gərərək bu günümüzə gəlib çıxıb və bu gündə mənəvi dəyərlərin xalqa təbliğində televiziya, internet, radio və qəzetlərin rolu böyükdür. Bu sahələrin müvafiq addımları yetərincədirmi?
-Əslində Siz adını çəkdiyiniz kütləvi informasiya vasitələri və elektron KİV-lərin fəaliyyəti çox qorxulu tendensiyalardan xəbər verir. Birinci növbədə televizorlarımız adlarını müstəqil qoysalar belə, müstəqil deyillər. Və nə qədər qəribə də olsa məndə belə bir hiss var ki, onlar bir nöqtədən idarə olunurlar. Mən peşəkar televiziya işçisi olduğum üçün bunu deyirəm, diqqət yetirsəniz görərsiniz ki, hətta reklam vaxtları belə bunlar tənzim olunur. Deməli, o televiziyaların koordinasiyası və koordinatorluq edənləri var.Televiziya kanallarının Azərbaycan mənəviyyatına vurduğu zərbəsinin çox illər belə sonra ağrısını çəkəcəyik.
-Televiziya işlərində inkişafdan danışmağa dəyərmi?
-Çox az danışmaq olar, o da məcburdular ki , milli mənəvi dəyərlər sistemini əhatə edən verilişlər versinlər, amma tam əksəriyyəti milli mənəvi və əxlaqi dəyərlərin əksinə olan ideologiya həyata keçirirlər. Demək buradan belə nəticəyə gəlmək olar ki, nə qədər bəsit də olsa Azərbaycanda televiziya vasitəsiylə mənəvi dəyərlərin aşınma prosesini idarə edirlər. Və bunu mənəvi soyqırım kimi də qələmə vermək olar.Fakt budur ki, bu idarə olunur və idarə olunmağı dəhşətli siptomdur, yəni mənəviyyatı aşınmaya uğrayan, əxlaqı korlanan, dəyərlər sistemi dağılan bir məmləkəti idarə etmək asandır. Bu gün mən deyərdim Azərbaycan deyilən dövlətdə məmləkət öz içərisindən deyil, kənardan idarə olunur.
-İsrail Azərbaycan münasibətləri ilə bağlı nə deyə bilərsiniz?
- İsrail Azərbaycanla həmişə stateji əməkdaşlığa çalışıb və bundan artıq Azərbaycan özü çalışıb. Və rəsmi Bakı ağlına da gətirmir ki, əqrəblə və ilanın dostluğu sonda heç də yaxşı olmur. Demək olar ki, həmişə pis olur. Və bu mənim yaralı yerimdir. İsraillə hansı dostluqdan danışa bilərik ? O İsraillə ki, öz dövləti idarə etmə üsulunda əsasən bir prioritetə diqqət verir, terorra, işğalçılığa, islamafobiyaya, irqçiliyə, bu cür dövlətlə dostluq etmək nə dərəcədə düzgündür ? Hətta İsrailin özünün içində öz ziyalıları bunu artıq dərk edib və SOS deyə qışqırırlar ki, “bu cür dövlət olmaz”, daş atıb başlarını tuturlar. Günahsız insanların qətliylə fəxr edən bir dövlətin, kütləvi qırğın silahlarından uşaqlar üçün istifadə edən bir hökumətin axırı ola bilərmi ? Yəni o sonunun əvvəlini yaşayır bu dəqiqə. Bizə bu cür ölkələrlə münasibət qurmaq utanc gətirir. Və mən tam məsuliyyətlə deyirəm ki, Azərbaycana ar olsun ki, bu cür dövlətlə dostluq edir və hər hansı bir əlaqə qurur. Heç olmasa qardaş Türkiyənin baş nazirinin münasibətini götürək. Azərbaycan bu dəqiqə başsız atlı kimidir. Əvəllər belə bir misal vardır ki, kişinin papağı olar. Belə çıxır millətin də papağı olmalıdır. Ancaq çox təssüf ki, Azərbaycan uzun illərdir ki, başına papaq əvəzinə yamaqlı şapka qoyur.
-13 fevral dindarların yürüşü zamanı polislərin hərəkəti ilə bağlı münasibətiniz necədir?
-Bu cür polis zorakılığının Azərbaycanın imicinə xələl gətirəcəyini heç veclərinə də almırlar. Milli Mənəvi dəyərlər sistemini qurmaq olmaz, Əxlaqlı davranmaq olmaz, Şəhidlərə öz ehtiramını bildirib, onu ziyarətə getmək olmaz. Bu gün ürəyi təmiz, namuslu dindarların şəhidlər xiyabanını ziyarət edib, şəhidlərin ruhu qarşısında baş əyib, onların xatirələrini uca tutmaq istəyirlərsə və onlara qarşı zor tətbiq edilirsə, bunun heç bir adı yoxdur. Olmaz! Olmaz! Olmaz! Çox təəssüf ki, “olmazların” arxasında duran nida işarəsinin yerinə polis dəyənəkləri durur. Və bu gün polislərin hərəkətlərini asayiş qorumaq yox, ancaq nadan polis xuliqanlığı adlandırmaq olar. Əslində heç mən polisləri də qınamıram, çünki, polis icraçıdır. Mən bayaq da dedim, o ölkədə ki, ədalət, qanun, mənəviyyat siyasətdən aşağıda dayanır, həmin məmləkətdə belə hadisələr olacaq. Bunlar hamısı sifarişdir və bu sifarişi nəyin bahasına olursa olsun etməlidirlər. Şəhidlər xiyabanına yol alan, əlində gül, qəlbində vətən sevgisi olan bir dindarın başına dəyənək vururlar amma, radikal siyasətçi ilə o cür hərəkət eləmirlər. Mən Azərbaycan Ziyalılar Birliyinin sədri olaraq ətrafımdakı ziyalıların adından bu hadisəni pisləyir və qəti olaraq etirazımı bildirirəm. Sən rüşvətxor ola bilərsən, sən əhaliyə zülm verə bilərsən, ac-susuz saxlaya bilərsən, amma əxlaqımıza dəymə! Mənəviyyatımızla işin olmasın! Milli mənəvi dəyərlər daşıyıcıları olan dindar qardaşlarımıza dəymə!
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
-Respublikanın ziyalı simalarından biri kimi ölkəmizdə yaşanan mənəvi durumu necə qiymətləndirirsiniz?
-Mən dəfələrlə qeyd etmişəm və növbəti dəfə demək istəyirəm ki, bu gün Azərbcayanın ən böyük, hətta deyərdim faciəyə çevrilməkdə olan problemi mənəviyyat problemidir. Hazırda Milli Mənəvi dəyərlərin aşınma prosesi gedir və bu hər birimizi ağrıtmalıdır. Hər addım başı mənəviyyata olan basqılar, mənəvi dəyərlərə, əxlaqa, islami dəyərlərə yönələn təzyiqlər göz qabağındadır və əvvəllər bunu gizlətməyə çalışırdılarsa, bu gün istiqamət açıq aydın şəkildə mənəviyyatsızlığa yönəlir. Bu çox qəliz məsələdir. Əslində ölkə rəhbərliyi dərk etməlidir ki, mənəviyyat üzərində qurulmayan hər hansı bir dövlət son nəticədə məhvə məhkum olur. Hələ dünyada elə bir şey olmayıb ki, kərpici mənəviyyatdan qurulmayan bina dağılmasın. Məşhur məsəl var ki, ölkənin rifahı onun gözəl küçələri ilə, fasadlı binalarıyla, iqtisadi dirçəlişiylə ölçülmür. Ölkənin rifahı o ölkənin ləyaqətli adamlarıyla ölçülür. Bu gün təəssüf ki, Azərbaycanda ləyaqətli adamlara, mənəviyyatlı adamlara, İslam dinini qəlblərində uca tutan insalara sayğısızlıq baş alıb getməkdədir.
-Ziyalıların bu günkü vəziyyəti sizi qane edirmi?
-Mən sizin birinci sualınıza cavab verərkən orada da bəzi məsələlərə toxundum ki, ləyaqəti uca tutan insanlara münasibət necədir. Ziyalı öz xalqının vicdan daşıyıcısıdır. Onun vicdan göstəricisidir. Əgər siyasətçi onun qüdrətli timsalçısıdırsa, ziyalı onun vicdanını təcəssüm etdirən bir şəxsdir. Əvvəla onu qeyd edim ki, o cür insanlar bu gün çox azdır. Yəni bəzi ziyalılar bir çox halda öz ziyasını itirərək, bir qarın çörək üçün əyilməyə, sınmağa hər hansı orden və medal üçün öz əqidəsindən dönməyə, amalını satmağa, özü-öz vicdanına xəyanət etməyə hazırdılar. Deməzdim bu məsələ hamısına şamil edilir, ancaq bir çoxları bunu elədi. Eləmiyənlərin də maddi durumu aydın məsələdir ki, pis vəziyyətdədir. Biz həmişə deyirik ki, acından ölmək kiçik faciədir, mənəviyyatı itirmək faciə olmaqla yanaşı, çox böyük dərddir. Amma ən pis dövrlərdə belə çörəklə imtahana çəkilməmişdi ziyalılar, ancaq bu gün bu, yaşanır. Nəhayət öz əqidəsinə, Allahına, xalqına və öz vicdanına baxıb xəcalət çəkməyən çox adam qalıb. Amma bu az qalmaq o demək deyil ki, onlar gücsüzdülər. Və inanın, həmin adamların hər biri bir orduya bərabərdir bu gün.
-Biz bilirik ki, mənəvi dəyərlərimiz tarixin çox çətin sınaqlarına sinə gərərək bu günümüzə gəlib çıxıb və bu gündə mənəvi dəyərlərin xalqa təbliğində televiziya, internet, radio və qəzetlərin rolu böyükdür. Bu sahələrin müvafiq addımları yetərincədirmi?
-Əslində Siz adını çəkdiyiniz kütləvi informasiya vasitələri və elektron KİV-lərin fəaliyyəti çox qorxulu tendensiyalardan xəbər verir. Birinci növbədə televizorlarımız adlarını müstəqil qoysalar belə, müstəqil deyillər. Və nə qədər qəribə də olsa məndə belə bir hiss var ki, onlar bir nöqtədən idarə olunurlar. Mən peşəkar televiziya işçisi olduğum üçün bunu deyirəm, diqqət yetirsəniz görərsiniz ki, hətta reklam vaxtları belə bunlar tənzim olunur. Deməli, o televiziyaların koordinasiyası və koordinatorluq edənləri var.Televiziya kanallarının Azərbaycan mənəviyyatına vurduğu zərbəsinin çox illər belə sonra ağrısını çəkəcəyik.
-Televiziya işlərində inkişafdan danışmağa dəyərmi?
-Çox az danışmaq olar, o da məcburdular ki , milli mənəvi dəyərlər sistemini əhatə edən verilişlər versinlər, amma tam əksəriyyəti milli mənəvi və əxlaqi dəyərlərin əksinə olan ideologiya həyata keçirirlər. Demək buradan belə nəticəyə gəlmək olar ki, nə qədər bəsit də olsa Azərbaycanda televiziya vasitəsiylə mənəvi dəyərlərin aşınma prosesini idarə edirlər. Və bunu mənəvi soyqırım kimi də qələmə vermək olar.Fakt budur ki, bu idarə olunur və idarə olunmağı dəhşətli siptomdur, yəni mənəviyyatı aşınmaya uğrayan, əxlaqı korlanan, dəyərlər sistemi dağılan bir məmləkəti idarə etmək asandır. Bu gün mən deyərdim Azərbaycan deyilən dövlətdə məmləkət öz içərisindən deyil, kənardan idarə olunur.
-İsrail Azərbaycan münasibətləri ilə bağlı nə deyə bilərsiniz?
- İsrail Azərbaycanla həmişə stateji əməkdaşlığa çalışıb və bundan artıq Azərbaycan özü çalışıb. Və rəsmi Bakı ağlına da gətirmir ki, əqrəblə və ilanın dostluğu sonda heç də yaxşı olmur. Demək olar ki, həmişə pis olur. Və bu mənim yaralı yerimdir. İsraillə hansı dostluqdan danışa bilərik ? O İsraillə ki, öz dövləti idarə etmə üsulunda əsasən bir prioritetə diqqət verir, terorra, işğalçılığa, islamafobiyaya, irqçiliyə, bu cür dövlətlə dostluq etmək nə dərəcədə düzgündür ? Hətta İsrailin özünün içində öz ziyalıları bunu artıq dərk edib və SOS deyə qışqırırlar ki, “bu cür dövlət olmaz”, daş atıb başlarını tuturlar. Günahsız insanların qətliylə fəxr edən bir dövlətin, kütləvi qırğın silahlarından uşaqlar üçün istifadə edən bir hökumətin axırı ola bilərmi ? Yəni o sonunun əvvəlini yaşayır bu dəqiqə. Bizə bu cür ölkələrlə münasibət qurmaq utanc gətirir. Və mən tam məsuliyyətlə deyirəm ki, Azərbaycana ar olsun ki, bu cür dövlətlə dostluq edir və hər hansı bir əlaqə qurur. Heç olmasa qardaş Türkiyənin baş nazirinin münasibətini götürək. Azərbaycan bu dəqiqə başsız atlı kimidir. Əvəllər belə bir misal vardır ki, kişinin papağı olar. Belə çıxır millətin də papağı olmalıdır. Ancaq çox təssüf ki, Azərbaycan uzun illərdir ki, başına papaq əvəzinə yamaqlı şapka qoyur.
-13 fevral dindarların yürüşü zamanı polislərin hərəkəti ilə bağlı münasibətiniz necədir?
-Bu cür polis zorakılığının Azərbaycanın imicinə xələl gətirəcəyini heç veclərinə də almırlar. Milli Mənəvi dəyərlər sistemini qurmaq olmaz, Əxlaqlı davranmaq olmaz, Şəhidlərə öz ehtiramını bildirib, onu ziyarətə getmək olmaz. Bu gün ürəyi təmiz, namuslu dindarların şəhidlər xiyabanını ziyarət edib, şəhidlərin ruhu qarşısında baş əyib, onların xatirələrini uca tutmaq istəyirlərsə və onlara qarşı zor tətbiq edilirsə, bunun heç bir adı yoxdur. Olmaz! Olmaz! Olmaz! Çox təəssüf ki, “olmazların” arxasında duran nida işarəsinin yerinə polis dəyənəkləri durur. Və bu gün polislərin hərəkətlərini asayiş qorumaq yox, ancaq nadan polis xuliqanlığı adlandırmaq olar. Əslində heç mən polisləri də qınamıram, çünki, polis icraçıdır. Mən bayaq da dedim, o ölkədə ki, ədalət, qanun, mənəviyyat siyasətdən aşağıda dayanır, həmin məmləkətdə belə hadisələr olacaq. Bunlar hamısı sifarişdir və bu sifarişi nəyin bahasına olursa olsun etməlidirlər. Şəhidlər xiyabanına yol alan, əlində gül, qəlbində vətən sevgisi olan bir dindarın başına dəyənək vururlar amma, radikal siyasətçi ilə o cür hərəkət eləmirlər. Mən Azərbaycan Ziyalılar Birliyinin sədri olaraq ətrafımdakı ziyalıların adından bu hadisəni pisləyir və qəti olaraq etirazımı bildirirəm. Sən rüşvətxor ola bilərsən, sən əhaliyə zülm verə bilərsən, ac-susuz saxlaya bilərsən, amma əxlaqımıza dəymə! Mənəviyyatımızla işin olmasın! Milli mənəvi dəyərlər daşıyıcıları olan dindar qardaşlarımıza dəymə!
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
"AĞLI OLMAYANIN DİNİ YOXDUR... DİNİ OLMAYANIN NECƏ?" (Məqalə)
Elm və hikməti xəlq edən Allhın adıyla! İslama hücumlar dini maarifin işıqlanmasına səbəb olur Son zamanlar saytlarda İslamın, xüsusilə Quranın əleyhinə olan yazılarla tez-tez rastlaşırıq. İslamdan və Qurandan anlayışı olmayanların uyğun movzularda məqalələr yazmaları mətbuatımızın ağrılı durumundan danışır. Gorən insanı anlayışı olmadığı movzuda yazmağa vadar edən nədir? Özününmu, özgəninmi marağı? Əlbəttə ki, özgənin! Çünki öz marağı olsaydı uyğun mövzuda mütaliə edər və həqiqətdən kənar yazmazdı. Bu yazıda nümunə olaraq Əfqan Eldostun “Quranda elmi möcüzələr” adlı məqalısinə nəzər salacağıq. Oxucuları və uyğun yazının müəllifini bu məqaləni oxuyub, ədalətlə, təəssübdən kənar mühakimə aparmağa çağırıram. Müəllif yazısında deyir:” İslam heç vaxt elmi ola bilməz. Çünki onda şübhəyə yer yoxdur . Şübhə etmək İslamda ən böyük günahdır.” Doğrudan da bu cumlə muəllifin İslamdan nə qədər xəbərsiz olduğunu gostərir. İslamda şubhə etmək muəllifin dediyinin əksinə olaraq bəzən bəyənilmiş işlərdən hesab olunur. Əlbəttə, bəzi hədislərdə şubhənin pisləndiyini muşahidə edirik. Bu kimi, zahirən ziddiyətli hədislərə səthi nəzər salmaq muəllifin dediyi kimi “ziddiyyət görub İslamdan imtina etməyə”səbəb olur. Lakin İslam maarifinə dərindən nəzər saldıqda zahiri ziddiyyətlər aradan qalxır və uca həqiqətlər uzə çıxır. Misal üçün, azca düşünməklə görürük ki, bir sıra şübhələr yalnız mənfi təsir qoya biılir. Məsələn, qorxudan, tamahkarlıqdan, təkəbburdən, vasvasılıqdan və sair bu kimi amillərdən qaynaqlanan şubhələr. Bəzən insan öz var-dovlətindən çox miqdarda ehtiyaclı birinə bağışlamaq istədikdə onun qəlbində şubhə yaranır: verim, verməyim? Bəzən vətən uğrunda döyüşə getmək istəyən insanın qəlbindəki ölum qorxusu onu muxtəlif bəhanələrlə şəkkə salır və muqəddəs hədəflərdən saxlayır. Sözsüz ki, bu kimi şübhələr mənfi təsir qoyur və hədislərdə pislənilən şübhələr uyğun şübhələrə işarədir. Lakin bəzi şübhələr müsbət təsirlidir. O cümlədən, düşüncədən qaynaqlanan şübhə. Qəzali “Mizanul-əməl” risaləsində yazir: “Bizim sözümüzin faydalı olmasına təkcə bu bəs edər ki, bu sözlər səni köhnə və irsi əqidələrlə bağlı şəkkə salır. Çunki şəkk araşdırmanın əsasıdır və şəkk etməyən düzgün düşünə bilməz...” Bəli, elmə səbəb olacaq şubhə İslamda bəyənilir. Hədislərdə oxuyuruq: ” Şübhə yaxşı keçid, pis dayanacaqdır.” Mərhum Hüseyin Cavid “Şeyx Sənan” əsərində din xadimi Şeyx Kəbirin dili ilə deyir: “Şübhədir hər həqiqətin anası Şübhədir əhli hikmətin babası... Şübhə artarsa, həm yəqin artar, Mərifət nuru şübhədən parlar.” Gordüyünüz kimi muəllifin İslamda şübhənin ən boyük gunah olmasını deməsi yalnız və yalnız onun məlumatsızlığından doğur. Müəllif məqaləsinin başqa bir hissəsində belə yazir:” Faktlara istinad etməyən dinlər kor-koranə inanmağı təklif edir.” Unutmayaq ki, bu gün hansısa savadsız mollanın dedikləri İslamın dedikləri deyil. Necə ki, elmin bütün sahələrində şəxslərin səhvi elmin ayağına yazılmır. Müəllimin riyazi tənliyi yanlış həll etməsi riyaziyyat elminin qüsurlu olması deyil! Hal-hazırda bir sıra şəxslər İslama zərbə vurmaq üçün savadsız mollaların dediklkərindən sui-istifadə etməkdədir. İndi isə gəlin görək din insanları kor-koranə inama çağırır, yoxsa yox? İslam dini müəllifin yazdıqlarının tam əksinə olaraq insanları düşünüb, sonra əməl etməyə çağırır. İslamda əqidəvi məsələlərdə təqlidin haram hesab olunması bu dinin düşüncəyə verdiyi dəyərin göstəricisidir. Həzrət Sadiq (ə) buyurur: ”Bəsirətsiz (elmsiz) əməl edən şəxs məqsədsiz yol gedən şəxs kimidir. Belə bir şəxs hər nə qədər tələsərsə, bir o qədər hədəfindən uzaqlaşar.” (“Usule- Kafi”, c.1, s.54) Başqa bir hədisdə yenə həzrət buyurur : ”Allah yalnız elmlə yanaşı olan əməli qəbul edir.” (həmin mənbə) Quranın əksər ayələrində insanlar duşuncəyə çağırılır. Həzrət Məhəmməd (s) buyurur: ”Elmsiz əməl edən şəxsin zərəri (fəsadı), xeyrindən (islahından) çoxdur. (“Usule- Kafi”, c.1, s.55) Həzrət başqa bir hədisdə buyurur :”Ağlı olmayanın dini yoxdur.” (“Muntəxəbe-mizanul- hikmət”, h.4363) Əli (ə) buyrur:” Dini xalqın ağzından eşitməklə yox, dəlillərlə əldə etmək lazımdır.” Həzrət Sadiq buyurur: ”Bir saat düşünmək bir ilin ibadətindən üstündür.” (“Muntəxəbe- mizanul-hikmət”, h.5126) İnsanları bir bu qədər elmə, düşuncəyə dəvət edən İslama müəllifin uyğun iftiranı yaxmasına səbəb ən yaxşı halda onun İslamdan xəbərsizliyidir. Qeyd edək ki, Quranda iman gətirməyənlərin cəzalandırılacağı deyildikdə yalnız açıq- aşkar dəlilləri gördükdən və bildikdən sonra inadkarlıq və sair bu kimi səbəblər uzundən iman gətirməyənlər, həqiqəti inkar edənlər nəzərdə tutulur. Əks halda Allah Quranda dəlillər göndərmədən kimsəni cəzalandırmayacağını vəd edir.(muraciət edin: “İsra”,15) Həzrət Baqir buyurur: Həzrət Musaya vəhy olunan kəlamlardan biri belədir:” Mən bəndələrimi onlara bəxş etdiyim ağılın miqdarına uyğun mühakimə edəcəyəm.” (“Muntəxəbe-mizanul-hikmət, h.4384) Muəllif yazının başqa bir hissısində “ Kim İslamdan başqa bir din ardınca gedərsə, heç vaxt ondan qəbul olmaz və o şəxs axirətdə zərər çəkənlərdən olar “ ayəsindən səthi və səhv baxışalrıyla yanlış nəticə alaraq deyir:”Bu ayəyə əsasən İslamın tanrısı olan Allah müsəlmanlardan başqa bütün insanlara nə qədər yaxşı, xeyirxah olmalarına baxmayaraq əbədi əzab verəcək.” Əvvəlcə qeyd edək ki, bu ayənin dərin mənası bizim qısa məqaləmizin imkanlarına sığacaq ölçüdə deyil. Bu səbəbdən yazıda uyğun mövzu haqda qısa danışmağa məcburuq. Əsl həqiqətdə Allah yanında yalnız bir din var. Yəni bu gün insanlar arasında bir neçə din olmasına baxmayaraq bu dinlər eyni kökdən ayrılmış və parçalanmışdır. Əlbəttə ki, həqiqi dinlər – insanlardan qurban tələb edən qurama dinlər yox! Quranda din kəlməsi cəm formada işlədilməmışdir. Yəni Quranda “dinlər” sözü yoxdur. Həm Musa (ə), həm İsa (ə), həm də bütün digər peyğəmbərlər Allah tərəfindən göndərilmişdir. Quranda isə Allah yanında dinin yalnız İslam olması bildirilir. Qurandakı İslam kəlməsi təkcə bu gün İslam adı ilə tanınan din deyil. Bu ifadə Allahın göndərdiyi bütün şəriətlərə aid olur. İslam təslim olmaq deməkdir və bütün şəriətlərin əsası insanların Allahın hökümləri qarşısında təslim olmalarıdır (əlbəttə kor-koranı yox). Elə buna görə bütün dinlər (yəni peyğəmbərlərin gətirdiyi fərqli şəriətlər) İslam adlanır. Dinlərin (dinlər dedikdə müxtəlif peyğəmbərlər tərəfindən gətirilmiş şəriətlər və müqəddəs kitablar nəzərdə tutulur, əks halda Quranda əvvəldə dediyimiz kimi bir din olduğu bildirilir ) bir-birlərindən fərqi isə hər bir şəriətin özündən əvvəlkindən fərqli və kamil olmasıdır. Yəni İsanın (s) gətirdiyi şəriət Musanınkından (s), Məhəmmədin (s) gətirdiyi isə İsanınkından daha kamildir. Müəllifin qeyd etdiyi ayəyə ondan öncəki ayə ilə birlikdə nəzər salaq: ”De: Biz Allaha, bizə nazil olana, həmçinin İbrahimə, İsmailə, İshaqa, Yəquba və Əsbata (Yəqubun nəslindən olan peyğəmbərlərə) nazil olana, eləcə də Musaya, İsaya və (digər) peyğəmbərlərə, onların Rəbbi tərəfindən verilənə iman gətirdik onların heç birisinin arasında fərq qoymuruq və biz yalnız Ona təslimik. Kim İslamdan başqa bir din axtarışında olsa, əsla ondan qəbul olunmayacaqdır və o, axirətdə ziyana düşənlərdəndir.( “Ali- İmran”, 84,85) 84-cü ayədən məlum olur ki, ayədə İslam dedikdə Allah qarşısında təslim olmaq nəzərdə tutulur və bu kəlmə bütün həqiqi şəriətlərə aid olur. Ayədə Quran insanları bütün peyğəmbərlərə inanmağa çağırır. Əlbəttə, Allah qarşısında təslim olmağın şərtlərindən biri də bütün peyğəmbərlərin ardıcıllarının sonrakı peyğəmbərin şəriətini qəbul etməsidir. Çünki bütün peyğəmbərlər öz ardıcıllarına sonrakı peyğəmbərin haqq olması barədə məlumat vermişdir .Lakin bu gün misal üçün hansısa xristian şəxs Məhəmmədin (s) gətirdiyi şəriətə və ya Qurana uyğun əməl etməyi zəruri bilmirsə ( yəni İsanın bu haqda sifarişindən xəbərsizdirsə ) bu ona bağışlanır və o ayrı günahlara yol verməzsə mömin hesab olunur. Qurani- kərimdə oxuyuruq:” Şübhəsiz, iman gətirənlər, yəhudilər, xaçpərəstlər və sabiilər (Nuhun və ya Yəhyanın ardıcılları), (bu dəstələrdən) hər kim Allaha və axirət gününə iman gətirsə və yaxşı işlər görsə, onlar üçün Rəbbi yanında hallarına münasib sabit mükafat vardır. Onlara nə qorxu var, nə də qüssə!” (“Bəqərə”, 62) Göründüyü kimi Quranda müəllifin böhtanlarının əksinə olaraq başqa dinlərin ardıcıllarına yaxşı işlər görəcəkləri halda mükafatlar vəd olunur və onların mömin olması bildirilir.” Müəllif öz yazısında İslama və Qurana bir sıra başqa yersiz və məntiqsiz nöqsanlar da tutmuş. Əlbəttə, bütün deyilənlərin cavabı var. Və bu kimi iradlar İslamı yaxından öyrənməyimizə, xurafatlarla mübarizə aparmağımıza, nəticədə dini maarifin işıqlanmasına səbəb olur. Bu yazıda deyilənlərlə kifayətlənməli oluruq.
Məhəmməd Əhməd
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
Məhəmməd Əhməd
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
Professorla tələbənin söhbəti (İbrətamiz)
Professor dərsdə tələbənin birinə sual verir:- Hər nə varsa, Allah yaradıb?-Əlbəttə, professor. Nə varsa, Allah yaradıb.-Allah hər şeyi, həəər şeyi yaradandır?-Əlbəttə, ser.O zaman professor belə dedi:- Deməli əgər hər şeyi Allah yaradıbsa, deməli şər - i də Allah yaradıb. Əgər nəzərə alsaq ki, bizim gördüklərimiz, əməllərimiz bizim kimliyimizi təyin edir, belə çıxır ki, Allah özü şərdir. Düz deyirəm?Çaşıb qalan tələbə cavab verməyə çətinlik çəkdi. Bundan xoşhallanan professor, gülümsədi və sevindi ki, öz fikirlərini necə də asan sübut edə bildi. Bu zaman tələbələrdən biri əlini qaldırıb, söz istədi:
-Professor, sizə sual vermək olar?-Buyur.Tələbə ayağa qalxaraq sual verdi:-Professor, soyuq mövcüddür?-Bu nə sualdır? Əlbəttə mövcuddur, sənə heç vaxt soyuq olmayıb?Professorun bu tip cavabına otaqda olan digər tələbələr gülsə də, həmən tələbə davam etdi:- Səhv edirsiniz, professor. Əslində soyuq deyilən bir şey mövcud deyil. Fizikanın qanunlarına əsasən, bizim soyuq saydığımız, əslində istiliyin olmaması deməkdir. 0 dərəcə Selsidə istiliyin tam yox olması, ətraf mühütün reaksiyasının aşağı düşməsi istiliyin olmaması deməkdir ki, biz buna ad qoyub, soyuq deyirik.Tələbə davam etdi:-Professor, bəs qaranlıq mövcuddur?-Əlbəttə mövcuddur.- Professor, siz yenə səhv edirsiniz. Qaranlıq məvhumu əslində işığın olmamasına deyilir. Siz işıqlığı ölçə bilərsiniz, onun gurluğunu ölçə bilərsiniz, amma qaranlığın yox. Çünki qaranlıq artıq özü-özlüyündə işığın sıfıra bərabər olması deməkdir.Sonda tələbə bir daha sual verdi:- Professor, bəs şər qüvvələr, şər özü mövcüddür?- Əlbəttə, mən özüm bir az öncə bunu sübut etdim.Buna cavab olaraq tələbə:- Yox,yenə səhvsiniz. Əslində şər öz-özlüyündə heçdir. ŞƏR ALLAHSIZLIQ DEMƏKDİR. Bu qaranlığa bənzəyir, haradakı işıq yoxdur. deyirik ora qaranlıqdır, bu soyuğa bənzəyir, haradakı ki istilik yoxdur, deyirik soyuqdur. Eləcə də, ALLAHSIZ qəlbli insanlara şər insanlar deyirik. Sevgi olmayan qəlblərə, boş qəlblərə şər deyilir, proffessor! Belə çıxır ki, şər özü sübut edir ki, Allah var!Bu tələbənin adı Albert Eynşteyn idi!
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
Qorxunc müsəlmanlar (Tənqid)
…Bu işdə peşəkarlıq zirvəsinə yüksələn Azərbaycan polisinin dəyənəyi metodik qalxır və enir, yenə qalxır və yenə enir, artıq sayını da itirmişəm. Digər azərinin müdafiəsiz başı, əzaları, yalın əlləri tədricən qana bulaşır… Bu kadrları izlədikcə yumruqlarım nə vaxtsa sıxılır, əzələlərim ağrıyır. Qəzəb, hiddət, nəhayət acizlik. O gözlərini qan tutmuş əli dəyəniklinin qarşısını almaqda, onun amansızcasına kötəklədiyi məzluma yardım göstərməkdə aciz idim…Boş yerə deməyiblər, "adamın adı çıxınca, canı çıxsın". Bir də görürsən kiməsə elə "damğa" vururlar ki, bu dünyanı tərk edir, amma "damğası" qalır, gələcək nəsilləri elə hey çaşdırır, rəhmətlik haqqında yanlış fikir yaradır. Sözümün canı nədir? Tez-tez Azərbaycanın dahi satiriki Mirzə Ələkbər Sabirin qatı anti-İslamçı, qəlbində müsəlmanlara qarşı nifrət bəsləyən birisi olduğu iddia edilir. Bu iddiaların təməlində isə Şamaxı torpağının dünyaya bəxş etdiyi dahinin qələmə aldığı aşağıdakı misralardı:
"…Leyk, bu qorxmazlıq ilə, doğrusu,
Ay dadaş, vallahi, billahi, tallahi,
Harda müsəlman görürəm, qorxuram!..
Bisəbəb qorxmuram, vəchi var:
Neyləyim axır, bu yox olmuşların
Fikrini qan-qan görürəm, qorxuram,
Qorxuram, qorxuram, qorxuram!.."
Bu misraları yadda saxlayaq, onlara hələ dönəcəyik…İndiki gənclərə bu hiss yaddı. Onlardan əksəriyyəti hətta ərazisi işğal altında olmayan dövlətin vətəndaşının özünü necə hiss etdiyini belə bilmirlər. Amma orta və yaşlı nəsil bu prosesi yaxşı xatırlamalıdır. Nəhəng və qüdrətli bir dövlətin vətəndaşısan, amma günlərin bir günü pərdələr yırtılır, səddlər yıxılır və hər cəhətdən zəif, cırtdan, faktiki olaraq müdafiəsiz bir Respublikanın sakininə çevrilirsən. Ağır hissdir. Dünən sən özünü tam əmniyyətdə hiss edirdin, bu gün isə əksinə, düşmənə yalnız istəmək kifayətdir ki, torpaqlarını zəbt etsin, səni rəzil etsin. Bu hisslər artıq unudulmaqdaydı. İllər öz işini görür. Və torpaqlarımızın 20 faizinin işğal altında olması hissi ilə yaşamağı öyrənmişik. Bir vaxtlar Topxana meşəsində erməninin baltasının taqqıltısına Azadlıq meydanına milyonlar yığışırdısa, indi zəbt olunmuş torpaqlarımızda dığaların tanklarının səsi heç kimin vecinə də deyil. Hərə öz işində, öz biznesində… Amma unutduğumu düşündüyüm o hisslər fevralın 13-də yenidən baş qaldırdı. Cüzi əmniyyət görüntüsü, nazik pərdə vardısa da, artıq qeybə çəkildi. Niyə? Çünki mənə kimsə demədi, mən hardansa oxumadım. Öz gözlərimlə gördüm o sifəti, öz qulaqlarımla eşitdim onun dediklərini - "Təkbir gətirmirsiniz!". İlahi! Allahım! 1432 il əvvəl Peyğəmbərimiz Məkkədən hicrət edəndə də ona bu sözləri deyirdilər. On dörd əsrdən artıq bir zaman ötüb. Amma Azərbaycanda bu gün Peyğəmbərimizə düşmən kəsilənlərin törəmələri yaşamaqdadır. "Allahu Əkbər" eşidəndə yamanca qıcıqlanırlar. O dərəcədə qıcıqlanırlar ki, bu sözləri deyəni xirttəkləyərək yanındakı fərraşlara «atın bunu içəri!» əmrini verirlər. İndi "Allahu Əkbər" deyənlər özlərini necə əmniyyətdə hiss etsinlər? Amma bu heç də o demək deyil ki, artıq Azərbaycanda təkbir sədaları eşidilməyəcək. Bu heç də o demək deyil ki, "içəri düşmək" təhlükəsi Allahın sadiq qullarını ondan üz döndərməyə vadar edəcək. Əsla! Çünki Allah elə Əkbərdir. Əkbər elə ODUR! Başqasını "əkbər" etmək cəhdləri də əvvəlcədən iflasa məhkumdurlar. Çünki əsrlər boyu belə cəhdlər çox olub, "əkbərlər" gəliblər, gəldikləri kimi də tarixin yaddaşına gömülüblər. "Allahu Əkbər" isə həmişə deyilib və deyiləcək də. Möminlər yalnız ONUN qarşısında əyiliblər və əyiləcəklər. Çünki qeyri əyilməyə layiqi olmayıb və olmayacaq da. "Allahu Əkbər" deyəcəklər. Əmniyyətdə olmadıqlarını bilsələr belə.…İndi isə dahi ustadın müsəlmanlar qorxusu haqda. Qəti şübhəm yoxdur ki, təkbirə «qadağa qoyan» da, müdafiəsiz, əli yalın insanları amansızcasına döyənlər də, onlara "qeyri-müsəlman" desək, çox narahat olarlar, bəlkə də bunu təhqir kimi qəbul edərlər. Yəni, öz aləmlərində onlar "müsəlmandılar". Bax, Mirzə Ələkbər Sabirin qorxduğu da, ey əzizlər, məhz belə müsəlmanlar» idi. Həqiqətən də, mömin kimsə belə "müsəlmanlardan" qorxmasın, neyləsin?..Vəssəlam. Və… Əlbəttə ki, Allahu Əkbər! Allahu Əkbər! Allahu Əkbər!
Vüsal Əliyev
www.islam-azeri.az
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
"…Leyk, bu qorxmazlıq ilə, doğrusu,
Ay dadaş, vallahi, billahi, tallahi,
Harda müsəlman görürəm, qorxuram!..
Bisəbəb qorxmuram, vəchi var:
Neyləyim axır, bu yox olmuşların
Fikrini qan-qan görürəm, qorxuram,
Qorxuram, qorxuram, qorxuram!.."
Bu misraları yadda saxlayaq, onlara hələ dönəcəyik…İndiki gənclərə bu hiss yaddı. Onlardan əksəriyyəti hətta ərazisi işğal altında olmayan dövlətin vətəndaşının özünü necə hiss etdiyini belə bilmirlər. Amma orta və yaşlı nəsil bu prosesi yaxşı xatırlamalıdır. Nəhəng və qüdrətli bir dövlətin vətəndaşısan, amma günlərin bir günü pərdələr yırtılır, səddlər yıxılır və hər cəhətdən zəif, cırtdan, faktiki olaraq müdafiəsiz bir Respublikanın sakininə çevrilirsən. Ağır hissdir. Dünən sən özünü tam əmniyyətdə hiss edirdin, bu gün isə əksinə, düşmənə yalnız istəmək kifayətdir ki, torpaqlarını zəbt etsin, səni rəzil etsin. Bu hisslər artıq unudulmaqdaydı. İllər öz işini görür. Və torpaqlarımızın 20 faizinin işğal altında olması hissi ilə yaşamağı öyrənmişik. Bir vaxtlar Topxana meşəsində erməninin baltasının taqqıltısına Azadlıq meydanına milyonlar yığışırdısa, indi zəbt olunmuş torpaqlarımızda dığaların tanklarının səsi heç kimin vecinə də deyil. Hərə öz işində, öz biznesində… Amma unutduğumu düşündüyüm o hisslər fevralın 13-də yenidən baş qaldırdı. Cüzi əmniyyət görüntüsü, nazik pərdə vardısa da, artıq qeybə çəkildi. Niyə? Çünki mənə kimsə demədi, mən hardansa oxumadım. Öz gözlərimlə gördüm o sifəti, öz qulaqlarımla eşitdim onun dediklərini - "Təkbir gətirmirsiniz!". İlahi! Allahım! 1432 il əvvəl Peyğəmbərimiz Məkkədən hicrət edəndə də ona bu sözləri deyirdilər. On dörd əsrdən artıq bir zaman ötüb. Amma Azərbaycanda bu gün Peyğəmbərimizə düşmən kəsilənlərin törəmələri yaşamaqdadır. "Allahu Əkbər" eşidəndə yamanca qıcıqlanırlar. O dərəcədə qıcıqlanırlar ki, bu sözləri deyəni xirttəkləyərək yanındakı fərraşlara «atın bunu içəri!» əmrini verirlər. İndi "Allahu Əkbər" deyənlər özlərini necə əmniyyətdə hiss etsinlər? Amma bu heç də o demək deyil ki, artıq Azərbaycanda təkbir sədaları eşidilməyəcək. Bu heç də o demək deyil ki, "içəri düşmək" təhlükəsi Allahın sadiq qullarını ondan üz döndərməyə vadar edəcək. Əsla! Çünki Allah elə Əkbərdir. Əkbər elə ODUR! Başqasını "əkbər" etmək cəhdləri də əvvəlcədən iflasa məhkumdurlar. Çünki əsrlər boyu belə cəhdlər çox olub, "əkbərlər" gəliblər, gəldikləri kimi də tarixin yaddaşına gömülüblər. "Allahu Əkbər" isə həmişə deyilib və deyiləcək də. Möminlər yalnız ONUN qarşısında əyiliblər və əyiləcəklər. Çünki qeyri əyilməyə layiqi olmayıb və olmayacaq da. "Allahu Əkbər" deyəcəklər. Əmniyyətdə olmadıqlarını bilsələr belə.…İndi isə dahi ustadın müsəlmanlar qorxusu haqda. Qəti şübhəm yoxdur ki, təkbirə «qadağa qoyan» da, müdafiəsiz, əli yalın insanları amansızcasına döyənlər də, onlara "qeyri-müsəlman" desək, çox narahat olarlar, bəlkə də bunu təhqir kimi qəbul edərlər. Yəni, öz aləmlərində onlar "müsəlmandılar". Bax, Mirzə Ələkbər Sabirin qorxduğu da, ey əzizlər, məhz belə müsəlmanlar» idi. Həqiqətən də, mömin kimsə belə "müsəlmanlardan" qorxmasın, neyləsin?..Vəssəlam. Və… Əlbəttə ki, Allahu Əkbər! Allahu Əkbər! Allahu Əkbər!
Vüsal Əliyev
www.islam-azeri.az
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
Necədüü...? (Satira)
"Unutma! Rüşvət xalqın düşmənidir. Amma, bizim xalq düşməndən qorxmur!"
Dumbul Bəhram.
Dumbul Bəhram.
İlk Avropali tapilib (Maraqlı xəbər)
Bir mağarada olan kəllə sümüyü birləşdirilərək 40 min il əvvəlki insanın üzü yaradıldı. Bu insan Karpat Dağlarında yaşayıb. Elmi axtarışçılar, yeddi il əvvəl bir mağarada olan kəllə sümüyü parçalarından yola çıxaraq İlk köhnə Avropalı insanın üzünü meydana gətirdi. Cinsiyyətin təyin olunması mümkün olmadığından bir qadına yoxsa bir kişiyə aid olduğu bilinməyən bu üzün sahibi, bu gün Rumıniya sərhədləri içində olan Karpat Dağları bölgəsində 35 min il əvvəl yaşayıb.
Mütəxəssis Richard Neave, sümüklərin parçalarında etdiyi ölçümləri və üz sümüklərinin kəlləyə necə yerləşdiyinə dair məlumatı təməl alaraq bu üz modelini yaratdı.Model, BBC'də nəşr olunacaq olan və insan irqinin və təkamülün mənşələriylə əlaqədar 'İnsanın İnanılmaz Səfəri' adlı televiziya proqramında istifadə ediləcək.Proqramı təqdim edəcək olan Antropolo Əli tərəfindən Roberts Independent qəzetinə belə bir açıqlama verib; "Həqiqətən çox qəribədir. Həqiqətən 40 min il əvvəlindən bir insanın üzünə baxıram' və bu çox həyəcan vericidir. Kəlləsi əslində Avropalı, Asiyalı ya da Afrikalı kimi görünmür. Daha çox hamısının qarışığı kimidir. Və bu da Avropaya ilk gələn əhalilər göz önünə alındığında, təxmin edilə bilən bir vəziyyətdir."Mağara arxeoloqları 'ilk müasir insan (homo sapiens) Avropalıya aid çənə sümüyünü 2002'də Karpat Dağlarının cənub-qərbində tapmışdı. Karbon testi nəticəsində, sümüklərin yaşının 34 min ilə 36 min il olduğu ortaya çıxmışdı. İlk homo sapiensin Avropaya Afrikadan gəldiyi bilinir.
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı.
vehdet.blogspot.com
«ATAMIN QƏBRİNƏ ZİYARƏTƏ GETMƏYƏ QORXURAM» (Tənqid)
13 fevraldan bəri bir sual məni çox düşündürür, düşüncələrimə səbəb qeyd etdiyim tarixdə əllərində əklil və gül tutaraq şəhidlər xiyabanını ziyarət etmək istəyən dindar gənclərin polis tərəfindən vəhşicəsinə döyülməsidir. Əlbəttə məncə o gənclər “təqsirkardılar” və polis də onları bu “təqsirlərinə” görə cəzalandırdı. Onların günahı və təqsiri icazəsiz ziyarət etmək yox, narkoman, əxlaqsız, alkoqolik, pozğun, iqtidarın göz yumduğu gecə klub və barlarında düşük və yüngül həyat tərzi keçirənlərdən olmamalarıdır. Onların təqsiri sağlam əqidə və düşüncəyə malik olmaları, haqq sevərlikləridir.Nə isə, mövzudan uzaqlaşmayaq, qarşıdan Novruz bayramı gəlir, bu bayram ərəfəsi, xüsusilə 20-21 martda xalqımız artıq uzun illərdir ki, bir ənənəni yaşadır. Bu ənənə əzizlərinin qəbrini ziyarətdir. Kimi atasının, kimi anasının, kimi oğul və ya qızının, yaxud da başqa bir dünyadan köçmüş əzizinin qəbrini ziyarət edir. Özü də bu ziyarətin bir özəlliyi də var, o da budur ki, xalqımız əlində gül-çiçək, səməni, bayram yer-yemişi ilə qəbir ziyarətinə gedir. Çox nadir insanlar tapılar ki, bu günlərdə dünyadan köçən əzizlərini yad etməsin. 13 fevral hadisəsindən sonra düşünürəm ki, görəsən bu novruz bayramında xalqımız əzizlərini ziyarət etməyə gedə biləcəkmi, yoxsa onları da polis yolda saxlayıb dəyənəklə, qan içində bulaşana qədər döyəcək?! Sonra da gülləri və səmənini silah və ya silaha bənzər əşya adlandırb, cinayət işi qaldıracaq. Polisin qanunsuz hərəkətinə etiraz edəndə isə polisə müqavimət və ya, polisə qarşı zorakılıq kimi qiymətləndirəcək, yenə də ikinci cinayət işini açacaq. Ziyartəçilərə də “ziyarəti şiələr edir, İran da şiədir, bəs siz elə, İranın sifarişi ilə ziyarətə gedirsiniz” deyəcək. Bax məni düşündürən bu məsələdir. Sözün düzü mən özümdə bayram ərəfsi atamın qəbrini ziyarətə getməyə qorxuram, baxmayaraq ki, atam evimizin yaxınlığındakı qəbiristanlıqda dəfn olunub. Məni düşündürən məsələni anama da söylədim və sual etdim ki, bu il atamızın qəbrini ziyarət edə biləciyikmi, yoxsa polis bunu da yürüş adlandırb, icazə verməyəcək?. Anam dedi ki, oğlum hələ bayrama bir ay var, bilmək olmaz, bəlkə Milli Məclisdə qanun qəbul edib, bunu da qadağan edəcəklər, amma sonra əlavə etdi ki, axı mən nə qoyub, nə axtarıram, bəyəm bizim polislərə hər hansı bir hərəkəti etmək üçün qanunmu lazımdır, onsuz da istədiklərini edirlər. Mən gördüm ki, deyəsən, anam da əzizlərinin qəbrini ziyarət etməyə qorxur. Kədərləndim, amma burda bir sevinc hissi də baş qaldırdı, bildim ki, kənddə yaşayan və aylarla həyətdən kənara çıxmayan anam da polislərin dindarlara qarşı zorakılığından xəbərdardır və polislərin hərəkətini pisləyir. Dedim afərin, zalımın zülmünü ifşa edənlərə afərin! Hətta ən ucqar kəndlərdə yaşayan qoca qarılar da əgər döyülən dindarı dəstəkləyir və onları döyən polisi pisləyirsə, afərin. Zalımın zülmünü ifşa etmək peyğəmbərlərə, imamlara xas olan xüsusiyyətdir. Afərin! Amma bilmirəm afərini döyülən dindarlara dedim, yoxsa döyən polislərə?!
P.S. Əziz xalqım, əgər Novruz bayramı ərəfəsi əzizlərinizin qəbrini ziyarət etməyə gedəndə polis sizi saxlasa və “bu qanunsuz aksiyadır, dağılışın desə”, muğayat olun ha, dərhal dağılışmağınız məsləhətdir, yoxsa sizi də günahsız binəva dindarların gününə salarlar. Diqqətli olun, əzizlərinizin qəbrini ziyarət etmək təhlükəlidir, döyülmək və 3 ildən 7 ilə qədər azadlıqdan məhrum edilmə təhlükəsi var.
Hacı Namiq Babaxan.
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
P.S. Əziz xalqım, əgər Novruz bayramı ərəfəsi əzizlərinizin qəbrini ziyarət etməyə gedəndə polis sizi saxlasa və “bu qanunsuz aksiyadır, dağılışın desə”, muğayat olun ha, dərhal dağılışmağınız məsləhətdir, yoxsa sizi də günahsız binəva dindarların gününə salarlar. Diqqətli olun, əzizlərinizin qəbrini ziyarət etmək təhlükəlidir, döyülmək və 3 ildən 7 ilə qədər azadlıqdan məhrum edilmə təhlükəsi var.
Hacı Namiq Babaxan.
Saytdakı materiallardan istifadə zamanı sayta istinad etməyiniz vacib deyil!
"Vəhdət" vəhdətçilərin saytı
vehdet.blogspot.com
Kaydol:
Yorumlar (Atom)
